24.2.10


Η φλογα του μισους κατακαιει τον ποθο που τρεφω χρονια τωρα για μια μι'αγαπη...
Σαπιζει την θλιψη με μια κουπα κρασι απο της ληθης την αμπελο κ η ανασα μου πνηγεται μεσα στου φοβου σου τον υπνο...
Μα,οταν η μαυρη σου λαμψη αναδυθςει απο τον ληθαργο της χαμενης σου συνειδησης,τοτε...
Ο ισκιος σου θα κρυφτει! στην πιο κρυα γωνια της ψυχης αυτου του κοσμου!
Μεσα στις κλειδωμενες απο πονο χουφτες της καρδιας μου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου