31.8.11

Κραμα απο σκιες και φλογα!



Μεσα απ'τις σκιες μου αναδυομαι,
μες απο φωτιες που καινε μαγμα πυρωμενο...

Αυτη ειναι σαρκα μου,
αυτη ειναι η ψυχη μου,
κραμα απο φλογες και σκιες μαζι!

Μες στις σκιες γεννηθηκα,
μεσα στην φλογα θεριεψα...

Κι ολ'αυτα...

Ρεουν μες στο αιμα μου,
στις φλεβες μου!

Δομουν το κορμι μου ως το τελευταιο μου κυτταρο!

27.8.11

Δικοπο μαχαιρι




Ραντιζω την σιωπη μου με αιμα ψυχρο και αχραντο...

Σκονη στον ανεμο οι σκεψεις μου,
φωτια που με καιει χρονια τωρα!

Ενα τσιγαρο που καιει αργα στο τασακι,
κι ο χρονος,
κοφτερος σαν δικοπο μαχαιρι σχιζει την καρδια μου στα δυο...

24.8.11

Η δυναμη του λυκου...

...Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΕΛΗ,
ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΕΛΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΛΥΚΟΣ...

18.8.11

Τελικα υπαρχει Θεος;



"Μειναμε Ελληνες διοτι ειμαστε Χριστιανοι..."

(Αρης Ζεπατος)


Τελικα υπαρχει Θεος;



Ζει στον ουρανο ή μεσα στο μυαλο μας;



Μηπως ζει μοναχα μεσα στις βαθειες τσεπες καποιων επιτηδειων;



Γιατι ο Θεος να ειναι αποκλειστικα αντρας και οχι γυναικα;



Γιατι παντα απεικονιζεται παντα ως λευκος και οχι ως εγχρωμος,
ασιατης ή μιγαδας;



Η αληθεια ειναι πως η Ελλαδα ειναι συνυφασμενη-δεν θα πω με την Ορθοδοξη Εκκλησια αλλα-με τον Ορθοδοξο Χριστιανισμο.


Αυτο βρηκαμε απο την ωρα που γεννηθηκαμε,αυτο ακολουθησαμε κ αυτο μαθαινουμε κ τωρα στα παιδια μας...



Τι γινεται ομως περα απο τον Χριστιανισμο;



Ποιος ηταν πραγματικα ο Ιησους Χριστος;



Ηταν οντως ο Υιος του Θεου (μας) ,η υπηρξε απλα ενα αναμφιβολα ιστορικο προσωπο,
που ομως δεν ηταν τιποτα περισσοτερο απο εναν επαναστατη της τοτε εποχης εναντια στο τοτε κατεστημενο;



Γιατι ο Χριστιανισμος να διακρινεται μεσα απο διαφορα δογματα;



Τι σημβαινει με τις αιρεσεις κ τι ακριβως διδασκουν;



Γιατι η Ελληνικη Ορθοδοξη Εκκλησια δεν μας αφηνει να βγαλουμε τις "παρωπιδες" που φοραμε αιωνες τωρα κ να μπορεσουμε να δουμε πιο περα απο τον Χριστιανισμο;



Ειναι μηπως τελικα ο Χριστιανισμος η μονη κ η ιδανικοτερη θρησκεια,η υπαρχουν κ αλλα πραγματα γυρω μας που δεν μπορουμε να τα δουμε,επειδη ειμαστε τυφλοι κ ο φοβος που μας εχουν καλλιεργησει δεν μας αφηνει;



...ΦΟΒΟΣ...



Μπορεις να ακολουθησεις μια θρησκεια με γνωμονα τον φοβο;



Σας περιμενω ολους να τα πουμε χωρις ΦΟΒΟ κ με πολυ παθος...



(ψυχικο παθος φυσικα!)

14.8.11

Τσεκουρι και φωτια...



Οργη!

Μισος και θυμος!

Εκδικηση σε καθε φατρια,
σε καθε καστα  ή κλικα που υπονομευει την ζωη μου...

Τα ιδανικα μου,
τις αξιες και τις αρχες μου!

Τσεκουρι και φωτια!

Σε καθε ψυχη που πιστεψε πως μπορεσα να την αγαπησω...

Χερια κομμενα απ'την ριζα,
καρδιες που πρεπει να καουν στην πυρα της πιο μαυρης κολασης!

Ολα σε μια μυσταγωγια μαγικη...

10.8.11

Λεξεις...



Με μια πενα παλια και σκουριασμενη,
με μια πενα μοχθηρη κι αφορισμενη...

Σου γραφω γι'ακομα μια φορα!

Αλητης και ρεμπελος,
σκονη στον ανεμο...

Αυτο ειμαι,
ενας αλητης των εννοιων και των λεξεων!

Ενας ρεμπελος μποεμ με ουσιες,
λεξεις και εννοιες...

Μεσα απ'τις ουσιες βγαζεις την μεγαλυτερη σοφια αυτου του κοσμου!

Το μυαλο σου ανοιγει σαν δηλητηριωδες μανηταρι και ξεχυνεται απλοχερα απο μεσα του το οξυ του δηλητηριο...

Γνωσεις και λογια μονο για τους βαθια μυημενους της παραξενης ζωης σου!

...

Παιζεις με τις λεξεις,
τις πλαθεις και τις κανεις οτι θες...

Τις κανεις χαρα,
τραγουδι,
ερωτα,
αγαπη ή μισος,
λυγμο,
μα τις κανεις και...

...ΠΟΝΟ...

7.8.11

Ο ΚΛΟΟΥΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ...






"Επίλογος"

Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Γιώργος Τσαγκάρης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

"Μόνο καμιά φορά μ' ένα μυστικό που το 'χα μάθει από παιδί,
ξαναγύριζα στον αληθινό κόσμο, αλλά εκεί κανείς δε με γνώριζε.
Σαν τους θαυματοποιούς που όλη τη μέρα χάρισαν τ' όνειρα στα παιδιά
και το βράδυ γυρίζουν στις σοφίτες τους πιο φτωχοί κι απ' τους αγγέλους..."

1.8.11

Θεριζει αποψε η ψυχη μου!



Θεριζει αποψε η ψυχη μου!

Θεριζει σαρκες αμαρτωλες,
σαρκες κολασμενες που καιγονται γλυκα στις φλογες της αβυσσου...

Η αβυσσος!

Ενας τοπος τοσο ευλογημενος και
τοσο σκοτεινος,
πιοτερο κι απ'το ιδιο το σκοταδι...

Εκεινο το σκοταδι που φωτιζει μαυρες ψυχες που χαθηκαν στον λαβυρινθο του ερεβους!

Ψυχες λυτρωμενες ακομα κι απ'αυτην την ιδια την ληθη,
την ληθη ενος καιρου που κι ο ιδιος ο θεος εχει ξεχασει πως υπαρχει...