19.2.17

MEDUSA - YIANNEIS

Μέδουσα

Ασθμαίνω. 
Ασθμαίνω.

-Αυτή η ασθένεια μεταδίδεται με το βλέμμα
Ερωτευμένοι εραστές πέθαναν πρώτοι, τι καλά
Πέθαναν πρώτοι.

Πιο μετά πανικός και χαμός και τρόμος για ζωή,
Ποια ζωή? Τι είπες? Ποια ζωή? Μη με κοιτάς. 
Δεν σε κοιτώ

Μοιραστήκαν γυαλιά και οδηγίες, γενικές απεργίες 
πανικός, ένας χαμός. τρόμος, μη με κοιτάς. Δε σε έχω δει.

Μυωπική αφαιρετικότητα συγχωνεύει τα πράγματα και τις έννοιες για να μη ξεχωρίσεις τίποτα, παρά μουντά, ασύνδετα χρώματα να κατασπαράζει το ένα το άλλο. Και αυτό είναι νόμος.
Ναι είναι νόμος του κράτους

(ΡΕΦΡΕΝ)-Ποιος είναι αυτός, ο τρελός, ο κακός, ο ζαλισμένος, ο φτωχός, ασυνείδητος, οκνός, φρικτός, καμπουριασμένος και μόνος ; ΕΝΟΧΟΣ. Εσύ. Εγώ. 

-Ασθμαίνω. χαμογελώ. είπαμε. είμαι γελοίος. Χαμογελώ. και ας αδιαφορήσετε. χαμογελώ. και ας μη με ξέρετε, δεν έχετε καν ακούσει για μένα από τρίτους. χαμογελώ. δεν έχετε ακούσει το λυγμό μου που βγαίνει μέσα από το βραχνό λαιμό μου πηχτός, τραβώντας μέσα του πικρό, δηλητηριώδες σάλιο, αίμα και γρέζι. γρέζι από τον τόρνο που κατεργάστηκε την κρύα σιδερένια καρδιά μου. χαμογελώ. έχει ξεχαστεί η ύπαρξη μου, μήπως δεν υπήρξα ποτέ. χαμογελώ. Μα. είμαι κάπου μέσα σας.

(ΡΕΦΡΕΝ)-Ποιος είναι αυτός, ο τρελός, ο κακός, ο ζαλισμένος, ο φτωχός, ασυνείδητος, οκνός, φρικτός, καμπουριασμένος και μόνος ; 
ΕΙΜΑΙ ΓΕΛΟΙΟΣ ΝΑΙ. Κυλιέμαι και στο χώμα, ντρέπομαι, κραυγάζω, υποφέρω, σας λέω αλήθεια δε το θέλω (μα και φυσικά το θέλω. Το θέλω όσο τίποτε άλλο στο κόσμο). χαμογελώ με τα σάλια μου να στάζουν στο τρεμάμενο πιγούνι μου. Είμαι ενοχλητικός, πολύ ενοχλητικός. ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ. Ψιθυρίζω: Δεν είμαι σαν εσάς. εγώ είμαι εγώ. είμαι ελεύθερος....

(ΡΕΦΡΕΝ δις)-Ποιος είναι αυτός, ο τρελός, ο κακός, ο ζαλισμένος, ο φτωχός, ασυνείδητος, οκνός, φρικτός, καμπουριασμένος και μόνος ; 

Προφήτευα μια κοινωνία αγγέλων, είχα ως βήμα ένα καφάσι της λαϊκής.
Γύρω μου συνέρεε κόσμος πολύς και όλοι τους αφήναν κατιτίς.


Από κείμενα του Βασίλη Κυριακόπουλου
Επιμέλεια κειμένων : Voukefalas
Μουσική : Δημήτρης Σιάμπος, Λάμπρος Φιλίππου
sound engineer : Kostas Daskalakis
directed and edited by Christos Houliaras

post production at Lighthouse Studio




18.2.17

Ο επιζήσας - Λάμπρος Φιλίππου

Στίχοι: Δώρης Αυγερινόπουλος
Μουσική: Δώρης Αυγερινόπουλος
Τραγούδι: Λάμπρος Φιλίππου


Στίχοι:

Στον κατακλυσμό του Νώε 
διάβαζα Ρεμπό και Πόε
κι άκουγα ρεμπέτικα 
και τραγούδια νέγρικα.

Στον κατακλυσμό του κόσμου
κολυμπούσα μοναχός μου
μα δεν έβλεπα στεριά…
μόνο αστέρια σκοτεινά.

Στο τελείωμα του χρόνου…
Στις διαδρομές του πόνου…
πάλευα να μη χαθώ,
μέσα στο λαβύρινθο.

Η επόμενη μέρα
ήταν νύχτα κι όχι μέρα.
Η επόμενη μέρα
ήταν νύχτα πέρα ως πέρα.

Στην καταστροφή του Ανθρώπου
ιστορίες του Αισώπου,
διηγόμουν στο κενό
σ’ ένα ανύπαρκτο κοινό.

Στη συντέλεια του Κόσμου
περπατούσα μοναχός μου
δίχως χάρτη και φακό,
να ξορκίσω το κακό…

Η επόμενη μέρα
ήταν νύχτα κι όχι μέρα.
Η επόμενη μέρα
ήταν νύχτα πέρα ως πέρα.

14.2.17

Rainbow-Temple of the king (lyrics)...

One day, in the Year of the Fox
Came a time remembered well,
When the strong young man of the rising sun
Heard the tolling of the great black bell.
One day in the Year of the Fox,
When the bell began to ring,
It meant the time had come for one to go to the temple of the king.
There in the middle of the circle he stands,
Searching, seeking.
With just one touch of his trembling hand, the answer will be found.
Daylight waits while the old man sings,
Heaven help me!
And then like the rush of a thousand wings, it shines upon the One.
And the day has just begun.
One day in the Year of the Fox
Came a time remembered well,
When the strong young man of the rising sun
Heard the tolling of the great black bell.
One day in the Year of the Fox,
When the bell began to sing
It meant the time had come for the One to go to the temple of the king.
There in the middle of the people he stands,
seeing,feeling.
With just a wave of the strong right hand, hes gone
To the temple of the king.
Far from the circle, at the edge of the world,
Hes hoping, wondering.
Thinking back on the stories hes heard of what hes going to see.
There, in the middle of a circle it lies.
Heaven help me!
Then all could see by the shine in his eyes
The answer had been found.
Back with the people in the circle he stands,
Giving, feeling.
With just one touch of a strong right hand, they know
Of the temple and the king


Μια ημέρα, τη χρονιά της αλεπούς
Ήρθε μία εποχή που έμεινε στην μνήμη
Όταν ο ισχυρός νεαρός άνδρας του ανατέλοντος ήλιου
Ακουσε το κάλεσμα της μεγάλης μαύρης καμπάνας.
Μια ημέρα, τη χρονιά της αλεπούς,
Όταν η καμπάνα άρχισε να χτυπά,
Σήμανε ότι ο χρόνος είχε έρθει για τον έναν να πάει
Στο ναό του βασιλιά.
Εκεί στη μέση του κύκλου στέκεται,
Έρευνα, ψάχνει.
Με μόνο μια αφή του τρέμοντας χεριού του,
Η απάντηση θα βρεθεί.
Το φως της ημέρας περιμένει ενώ ο ηληκιωμένος τραγουδά,
Ουρανέ βοηθά με!
Και έπειτα όπως τη βιασύνη χιλίων φτερών,
Λάμπει επάνω σε έναν.
Και η ημέρα είχε μόλισ αρχίσει.
Μια ημέρα, τη χρονιά της αλεπούς
Ήρθε μία εποχή που έμεινε στην μνήμη
Όταν ο ισχυρός νεαρός άνδρας του ανατέλοντος ήλιου
Ακουσε το κάλεσμα της μεγάλης μαύρης καμπάνας.
Μια ημέρα, τη χρονιά της αλεπούς,
Όταν η καμπάνα άρχισε να χτυπά,
Σήμανε ότι ο χρόνος είχε έρθει για τον έναν να πάει
Στο ναό του βασιλιά.
Εκεί στη μέση των ανθρώπων στέκεται,
Βλέποντας, αισθάνοντας.
Με ακριβώς ένα κύμα του ισχυρού δεξιού χεριού, έχει πάει
Στο ναό του βασιλιά.
Μακριά από τον κύκλο, στην άκρη του κόσμου,
Ελπίζει, αναρωτιέται.
Σκέφτεται τις ιστορίες που έχειακούσει
Για το τι πρόκειτε να δει.
Εκεί, στη μέση ενός κύκλου βρίσκεται.
Ουρανός βοηθά με!
Κατόπιν όλοι μπορούσαν να δουν από τη λάμψη στα μάτια του
Η απάντηση είχε βρεθεί.
Πίσω με τους ανθρώπους στον κύκλο στέκεται,
Δίνει, αισθάνεται.
Με μόνο μια αφή του ισχυρού δεξιού του χεριού, ξέρουν
Για το ναό και το βασιλιά.



Uriah Heep - Lady In Black 1971 (1977)...


Uriah Heep-Lady In Black


" Ήρθε ένα πρωί .....ένα μοναχικό Κυριακάτικο πρωινό ......τα μαλλιά της ανέμιζαν στο χειμωνιάτικο αεράκι......δεν ξέρω πώς με βρήκε .....γιατί στο ΄σκοτάδι΄ περπατούσα και με κύκλωνε καταστροφή απο μια μάχη που δεν μπορούσα να κερδίσω ......." 
" Με ρώτησε το όνομα του εχθρού μου ......της είπα ....η ανάγκη κάποιων ανθρώπων να παλέψουν και να σκοτώσουν τ " αδέλφια " τους χωρίς να σκέφτονται την αγάπη ή τον Θεό ......και την ικέτεψα να μου δώσει άλογα να ποδοπατήσω τους εχθρούς μου .....τόσο μεγάλο ήταν το πάθος μου να εξαφανίσω αυτό το χάσιμο της ζωής μου ...." 
" Αλλά μου είπε ότι δεν θεωρεί μάχη αυτό που μειώνει τους ανθρπώπους σε ζώα .... κάτι που τόσο εύκολα αρχίζεις αλλά είναι αδύνατον να τελειώσεις .....για αυτήν ...η " μητέρα όλων των ανθρώπων " με έχει συμβουλέψει τόσο σοφά ώστε να μην φοβάμαι να περπατήσω μόνος ξανά ....και με ρώτησε αν θα πρεπε να παραμείνει ......" 
" Κυρία μου άπλωσε το χέρι σου φώναξα και άσε με να ξαπλώσω δίπλα σου ....έχε πίστη και εμπιστοσύνη σε μένα μου είπε .....και γέμισε την καρδιά μου με ζωή ......δεν υπάρχει καμία δύναμη στους αριθμούς ...μην έχεις τέτοια παρανόηση ....αλλά όταν με χρειάζεσαι να είσαι σίγουρος ότι κάπου εδώ κοντά θα είμαι ......." 
" Έτσι αφού μου μίλησε γύρισε ....και δεν είχα λόγια να πώ .....στάθηκα και την κοίταζα μέχρι το μαύρο της φόρεμα να χαθεί .......η σκέψη μου πλέον δεν είχε υπάρξει ποτέ ευκολότερη .....τώρα ξέρω ότι δεν είμαι μόνος βρίσκω μια νέα "καρδιά" κάθε φορά που σκέφτομαι εκείνη την θυελλώδη μέρα ...." 
" Και αν μια μέρα έρθει σε σένα .....σκέψου βαθιά μέσα απ την σοφία των λέξεων της .....πάρε κουράγιο απ αυτήν σαν ανταμοιβή ......και δώστης τα χαιρετίσματα μου ......" 

Στίχοι Ken Hensley .......τους έγραψε επηρεασμένος απο το όραμα μια άγνωστης κοπέλας .....




Δεν υπάρχουν λόγια για αυτούς τους υπέροχους στίχους ....Όλοι έχουμε αισθανθεί απελπιστικά μόνοι στην ζωή μας φέρνοντας ΄φαντάσματα ΄ στο μυαλό μας ....κάνοντας τα ΄αδέλφια΄ μας ...... που μας στοιχειώνουν και δεν μπορούμε να νικήσουμε ..... Η "Lady In Black " ίσως μπορεί να μας δείξει τον δρόμο ......