"ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ..."

Ειμαι κι εγω εκει...

Σε μια λογικη που ο κοσμος καταφευγει τρελος κι αλαφιασμενος πισω απ'τον ισκιο του,εκει που το ονειρο φυγαδευεται απ'την πικρη μας πραγματικοτητα,ολα γυρω μου,μου μοιαζουν τοσο ξενα,τοσο παραταιρα κι αλλοκοτα μαζι...
Κι ομως!
Ειμαι κι εγω εκει...
Εϊ,με βλεπει κανεις;
...

Κορμι δεινο και αμετακλητο...

Σε μια ρωγμη που ο διαβολος μ'αφησε πισω του,εγω βαδιζω και παραμιλω...

Μυαλο και σκεψεις φευγαλεα!
Κορμι δεινο και αμετακλητο...
Κι εκει,καπου στην σιωπη,η ψυχη μου αιμοραγει!

Σκοτεινος καθρεφτης...

Αιθιζομαι ολο και πιο πολυ στο σκοταδι...
Και μεσα μου,και γυρω μου,σκοταδι!
Αλλα δεν το φοβαμαι...
Περιεργο,αλλα μεσα σ'αυτο νιωθω τοση ασφαλεια!
Σαν να ζουσα για χρονια μαζι του...
Σαν να εβλεπα παντου το δικο μου προσωπο,μεσα απ΄τον δικο μου σκοτεινο καθρεφτη!

Δαίμονας χωρίς ταυτότητα, Ι

http://www.vakxikon.gr/content/view/505/1693/lang,el/

Ο ήρωας αυτού του βιβλίου... δεν είναι παρά μια υπερβατική ιδέα, ένα όραμα.

Μια λάμψη φιλοσοφική, που όποιος την αγγίζει... τυφλώνεται,

όποιος την αγνοεί... σώζεται αλλά μένει μισός,

και όποιος τη βιώνει... χάνεται

Ίσως αυτοί που δε την βλέπουν κάν... να είναι και οι πιο τυχεροί.

Δεν έχει σημασία η ώρα, το μέρος, ο χρόνος, το φύλο.

Τίποτα.

Χωρίς στοιχεία. Χωρίς ονόματα. Χωρίς ταυτότητα.

Όλα τα άσχετα είναι μεταξύ τους σχετικά.

Όπως και το συγκεκριμένο πρόσωπο.

Άντρας ή Γυναίκα.  Όν.

Όν ανθρώπινο. Με πάθη και αδυναμίες.

Συναισθήματα και Λογική.

Όν ανθρώπινο. Με απορίες. Με εικασίες.

Όν ανθρώπινο. Με εαυτό-Δαίμονα και Θεό-Εαυτό.

Όν ανθρώπινο. Με Αρχή και Τέλος.

Δεν έχει σημασία...

το ανθρώπινο όν ή η υπερβατική ιδέα, η στοιχειωμένη από οράματα μιας ποίησης, που αποτελούσε αυτοσκοπό και τροφοδότη ζωής.

Πρόκειται για την ιστορία μιας ψυχής δαιμονοκρατούμενης.

Μιας ψυχής με συνείδηση στο Καλό και στο Κακό που αποτέλεσε γι' αυτήν ακούσια τιμωρία.

Ο καθρέφτης μιας εποχής;  Η τρέλα προσωποποιημένη;

Η πλάνη που βολεύει; Ο φόβος δίχως λόγο; Η ήττα πρίν τη μάχη;

Το ανύπαρκτο όνειρο; Η μάταιη ελπίδα; Κενοδοξία;

Στυγνή μοιρολατρία; Φενακισμός; Φασματικός εαυτός;

Φωτιά χωρίς αλήθεια; Θεός - παγίδα;

Ένα ακόμη άλυτο αίνιγμα της Σφίγγας;

Αφιερώνεται:

Σε μια ενδότερη, μυστηριακή δύναμη.

Στο δαίμονα που κρύβει ο καθένας μέσα του,

και τον καθοδηγεί, με μια φωνή...

σιγοψιθυρίζοντάς του.

Σ' ΕΣΕΝΑ, Σ' ΕΣΑΣ

Της Άτης Σολέρτη

ETERNAL BATLLE...

"Οταν μια ψυχη περνα στην μεταθανατον ζωη,καταληγει σε ενανα απο τους δυο αντιθετους κοσμους.
Ή προς μια θεια πηγη αρμονιας και ευημεριας ή προς μια καταστροφικη πηγη,μισους και μοχθηριας.
...
Υπαρχει ενας ενδιαμεσος κοσμος για τις ψυχες που δεν εχουν ακομα κριθει,αυτος ο κοσμος αναφερεται
συχνα ως καθαρτηριο.
...
Εδω και αιωνες,επτα αρχαγγελοι,προστατες του φωτος,κι επτα εκπτωτοι,στρατιωτες του σκοτους,αγωνιζονται σιωπηλα προκειμενου να ασκησουν εξουσια σ'αυτες τις ψυχες.
Καθε πλευρα,επιτρεπεται να στελνει μονο εναν πολεμιστη σε καθε κυκλο...
Μια μαχη που ξεκινα απο παρα πολυ παλια και που αραγε,ποιος ξερει πως και ποτε θα παρει ενα τελος..."

(06.05.2012)

(06.05.2012)
Ειναι φορες που η θλιψη της ψυχης βυθιζεται σε ληθαργο αργο κι απροσμενο.
Εκει που η σκοτεινια της υπαρξης σου αναθαρευει και νιωθει πως γεννηθηκε για να ζει μοναχα εκει!
Φωτα αχνα,μορφες θαμπες που μενουν πισω σου καθως εσυ βαδιζεις στο νεο σου σκοτος,σ'εκεινο που λατρεψες πραγματικα,σ'εκεινο που αναζητουσες μια ζωη μα δεν το εβρησκες ποτε...
Διαβηκες τελματα βαθεια,ατερμονους λαβυρινθους,λουστηκες με δακρυα απο το ερεβος που κρυβαν εκεινα τα ματια!
ποση μοναξια κρυβουν μεσα τους αυτα τα ματια;
Αφορητη,ανυποφορη,αγρια και βασανιστικη...
Μια απεραντη ερημια ,φερμενη απο τα πιο μαυρα ταρταρα τουτου εδω του κοσμου!
Πιο σκοτεινη,ακομα κι απο κεινη την κολαση του Δαντη...

...ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΘΑ'ΜΑΙ ΜΟΝΟΣ...

(03.05.2012)

(03.05.2012)

Τα φωτα της πολης θολα κι απομακρα...
Σαν να τα νιωθω μεσα μου που τρεμοσβηνουν πισω απ'ανθρωπινες ανασες.
...
Ανασες,πνοες...
Αλλες λιγομενες απο ερωτα,αλλες ζητιανες της μοναξιας τους,κι αλλες απλα να στεκονται εκει,αναμεσα σε μενα και στην λαμψη μιας φτωχης λαμπας πετρελαιου που
ισα-ισα φεγγοβολα!
Κι η νυχτα να συνεχιζει εκεινο το ρυθμικο της τραγουδι...
Βηματα,γελια,ουσιες,μουσικες.
ολα μες στης βραδιας την ψυχη...

SECTA PERFECTA...

(05.11.2012)

ΝΟΣΤΟΣ...

Τελικα ειναι αληθεια...
Ο τροχος γυριζει!
Η ιδια η ζωη κανει μια πληρης περιστροφη 360 μοιρων κι ολα επανερχονται εκει που τα ειχες αφησει.
Σαν να μην περασε ουτε μια μερα!
Οτι εμεινε πισω και σου αξιζε πραγματικα,επιστρεφει και παλι σε σενα.
Αργα και σταθερα...
Ανθρωποι που ξεχαστηκαν πισω σου για τον οποιοδηποτε λογο,βρισκονται και παλι στο πλαϊ σου!
...
Και ποσο μαλλον οταν καποιος απ'αυτους υπηρξε η πρωτη και η μεγαλυτερη σου αγαπη...
Τα χρονια περασαν στα σιγουρα και ειναι αρκετα,ομως αυτο που ειχαμε κρατησει μεσα μας δεν εσβησε ποτε!
Ζει σαν ασβεστη φλογα και που φαινεται πως ηρθε η ωρα ν'αναψει και παλι ξανα!
Πιοτερο δυνατη απο ποτε!

(29.10.2012)

(29.10.2012)

Βρεχει καταρρακτοδως σημερα!
Ριχνει παπαδες που λενε!
Φωλιασμενος σ'ενα σοινικιακο καφε πινω κατι ζεστο και ειπα να σου γραψω...
...
Την αληθεια;
Σε σκεφτομαι...
Κατι τετοιες στιγμες σε σκεφτομαι τοσο εντονα που το κεφαλι μου παει να σπασει!
Ξερω και καταλαβαινω πως φως στο τουνελ δεν υπαρχει αλλα εγω δεν μπορω να παω κοντρα στην καρδια μου...
Πως φτασαμε εδω γαμωτο;
Γιατι;
...
Ας μην μπαινω σε τετοιες σκεψεις καλυτερα γιατι μονο καλο δεν μου κανουν.
Ετσι κι αλλιως σε κουβαλαω και θα συνεχεισω να σε κουβαλαω μια ζωη μαζι μου!
...
Η βροχη σαν να κοπασε.
Το τσιγαρο στο τασακι εσβησε και θελω να αναψω ακομα ενα...
Τζουρα-καφε,τζουρα-τσιγαρο.
Μικρα περιτεχνα δαχτυλιδια καπνου ξεγλυστρουν απ'τα χειλη μου,κι ευθης την επομενη κι ολας στιγμη χανονται στην ατμοσφαιρα!
Οπως κι εσυ απ'την ζωη μου...