Τα δάκρυα των ονείρων δεν στερεύουν ποτέ...

Τα δάκρυα των ονείρων δεν στερεύουν ποτέ...

Όχι για κάποιον συγκεκριμένο λόγο...

Απλά γιατί τα όνειρα δεν σταματούν ποτέ να υπάρχουν...

Άσχημα ή και όμορφα όνειρα...

...

Δεν παύουν να είναι όνειρα...!!!

Ποιός άραγε μπορεί να τα καταδικάσει...;;; 

Προσευχησου σε εναν Θεο, που δεν πιστεψες ποτε...

Προσευχησου σε εναν Θεο,

που δεν πιστεψες ποτε...

...

Λατρεψε εκεινον τον Θεο που σε εμαθε να ζεις με αληθεια και τιμη...

Απόψε πληρώνει η ζωή,όσα μου χρωστά η μοίρα...

Απόψε πληρώνει η ζωή,

όσα μου χρωστά η μοίρα...

Ο θάνατος είναι σταθμός...

Η ζωή μας πάει πιο πέρα απ'αυτό που λέμε..."θάνατο"...

Ο θάνατος είναι σταθμός...

Τίποτα δεν τελειώνει...

Τίποτα δεν σταματά...

Όλα αρχίζουν και πάλι από την αρχή...

...

Ξανά και ξανά...

ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ...

ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ...

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΜΠΟΡΩ...

ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΤΑΥΤΟΠΟΙΩ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΑΙ...

ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΥΒΩ...

ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΝΕΧΕΣΤΕ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ...

Μια αμαρτια γονεων...

Στην θλιψη της ψυχης μου εγω γιορταζω,

στο γλεντι της εγω σπαραζω...

Διαβαινω συνορα και ορια χαμενα απ'τον χαρτη...

Γραμμες ταγμενες στις δουλικες ψυχες τους...

Αναβω φωτα σιωπηλα στις δυστυχες καρδιες τους,

...

Κι ομως...

Παραμενω ακομα καταραμενος...

Ενα μιασμα της φυσης...

Μια αμαρτια γονεων...

Υπαρχουν Ανθρωποι Διαφορετικοι...

Υπαρχουν ανθρωποι διαφορετικοι...

Ανθρωποι που δεν μπορουν να ταιριαξουν με ολους τους υπολοιπους...

Ανθρωποι που στην πορεια της ζωης τους δεν συμβιβαστηκαν...

Ανθρωποι που ειδαν την ζωη (τους) μεσα απο αλλα ματια...

Ενας τετοιος ανθρωπος ειμαι κι εγω...

Ενας αδιορατος ηρωας της φτηνης μου ζωης...

Δεν συγκρινομαι αλλα ουτε και προσομοιαζω με κανεναν απο ολους εσας...

Ενας ονειροπολος ειμαι,

ενας ουτοπιστης που πιστεψε στο διαφορετικο,

ασχετα αν αυτο ειναι κατι το ανεκπληρωτο...

Αλλα ας ειναι,

εγω θα στεκομαι παντα εδω,

πλαϊ στο αδυνατο,

στο ανυπαρκτο και στο ανεφικτο...

Ισως καποτε να δικαιωθω...

Ποιος ξερει...

Αλλα ακομα κι αν δεν συμβει κατι τετοιο,

θα ξερω τουλαχιστον πως εγω προσπαθησα...!!!

Λένε πως...

Λένε πως,απ'όλα τα πράγματα που χάνουμε στην διάρκεια της ζωής μας...

Κάποτε,κάποια,
επιστρέφουν και πάλι σε εμάς...

...

Κι αν δεν επιστρέψουν ποτέ...

Πάει να πει,πως δεν ήταν δικά μας ποτέ...!!!

Κάποιες φορές...

Κάποιες φορές...

Αναγκάζεσαι να αφήσεις κάποιους ανθρώπους πίσω σου,

να φύγουν μακριά σου...

Όχι γιατι δεν τους αγαπάς,δεν τους υπολογίζεις ή δεν 

τους νοιάζεσαι...

...

Απλά και μόνο επειδή θες να τους προστατέψεις και να 

τους προφυλάξεις...

Ακόμα κι έτσι...

Δεν παύει όλο αυτό να σημαίνει...ΑΓΑΠΗ...!!!