30.7.11

Το μαχαιρι...



Φωτια στο μαχαιρι που μου καιει την καρδια!

Μια καρδια που θα'πρεπε να'ταν πετρινη,
αλλα ειναι ακομα...ζωντανη!

Γαμω την πουτανα της,
χτυπα ακομα...
Ζει,
παλεται,
βασανιζεται...

Μαχεται με τον χρονο!

Οχρονος...

ανελεητος,
ρητος και αμετακλητος!

Κι εγω;

Αναμεσα σε δυο στιγμες...

Στον καταδικασμενο μου ερωτα και στην πραγματικοτητα!

Τι πρεπει να διαλεξω;

Τι πρεπει ν'αφησω πισω μου;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου