Στον φοβο του θανατου τρεμει ο καθεις...
Τι δειλια Θεε μου!
Τι ειν'αυτος ο τρομος που τους συνεπερνει;
Ο θανατος,
ειναι μια λυτρωση!
Λυτρωση απο τα δεινα τουτης της πλασης...
Σαν μια θαλασσα που σ'αγκαλιαζει
με τα πιο δυνατα της κυμματα,
και σε βηθιζει στην γλυκια και τρυφερη της αβυσσο!
Χιλιαδες κοραλια και ψαρια πλαϊ σου,
αμετρητα κοχυλια...
Ο βυθος της θαλασσας!
Θεε μου τι μεγαλειο...
Ολοκληρο το υγρο του στοιχειο να καλυπτει την ψυχη σου
και να την κανει ενα μ'αυτο!
Ο θανατος...
Ηδονη κι απολαυση μαζι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου