ΜΟΝΟ ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΜΑΣ...
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΜΑΖΙ!
24.3.12
22.3.12
Νίκος Μακρόπουλος-Κόπηκα στα δυο...
Στίχοι: Χάρης Γαλανός
Μουσική: Χάρης Γαλανός
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Μακρόπουλος
Λέω πως σε ξέχασα,
απ' το μυαλό μου σ' έβγαλα.
Σαν τρελός σε ήθελα,
κι όμως σε αρνήθηκα.
Κι αν έχω κάψει ότι σε θυμίζει,
κι αν έχουν κλείσει τις καρδιάς μου οι πληγές,
πάντα σε γυρνάει κάτι απ' το χτες.
Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια,
κι αν δεν υπάρχεις στη ψυχή μου πουθενά,
ξέρω κατά βάθος κάπου με πονά.
Ότι είμαι μόνος μου,
και με λειώνει ο πόνος μου,
έρημος ο δρόμος μου,
άδειος και εγώ.
Τίποτα δεν έσβησε,
τίποτα δε γέμισε
τα κενά που άφησες.
Κόπηκα στα δυο.
Λέω πως ηρέμησα,
κι έπνιξα όσα ένοιωσα,
δε στεναχωρήθηκα,
πάλι σε αρνήθηκα.
Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια,
κι αν δεν υπάρχεις στη ψυχή μου πουθενά,
ξέρω κατά βάθος κάπου με πονά.
Ότι είμαι μόνος μου,
και με λειώνει ο πόνος μου,
έρημος ο δρόμος μου,
άδειος και εγώ.
18.3.12
Ο Στάθης γράφει στον Γ. Νταλάρα...
Αγαπητέ Γιώργο, σπανίως απευθύνομαι γράφοντας σε δεύτερο πρόσωπο υπό μορφήν ανοικτής επιστολής προς κάποιον, αλλά σήμερα, ας κάνουμε μιάν εξαίρεση, χάριν μιας παλιάς… (εκ των πραγμάτων) σχέσης αφ’ ενός μεταξύ ενός καλλιτέχνη κι ενός σχολιαστή, αφ’ ετέρου μεταξύ δύο φίλων, έστω πρώην φίλων. Αν είμαστε πρώην φίλοι, διότι, όσο κι αν χώρισαν οι δρόμοι μας (όταν οι φίλοι δεν τροφοδοτούν τη φιλία τους, η σχέση τους χλωμιάζει) ορισμένες πέτρες, απ’ αυτές που θεμελιώνουν οι άνθρωποι τα σπίτια τους, παραμένουν στη θέση τους – και, με τα χρόνια, ........ γίνονται ιερές.
Εξακολουθώ λοιπόν να πιστεύω, αγαπητέ μου Γιώργο, όπως κι εκατομμύρια άλλοι Ελληνες, ότι «έχεις πια εγγραφεί στην πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, ότι έχεις κοσμήσει τα ελληνικά γράμματα», όπως είχε η ταπεινότης μου την τιμή να δηλώσει για σένα, όταν ρωτήθηκε από καλούς ανθρώπους, θεράποντες της ιστορίας μας – πες τους καταγραφείς, συναξαριστές, «Αλεξανδρινούς», έρχεται απ’ τα πολύ παλιά η σκούφια του γένους μας – πες τον λαό, πολίτες, συμπατριώτες σου.
Στενοχωρήθηκα με όσα έπαθες στο Ιλιον.
Στενοχωρήθηκα όμως ακόμα περισσότερο με όσα άρχισες μετά να δηλώνεις.
«Δυστυχώς υπάρχει και φασισμός στη χώρα μας» είπες! Κι έχεις δίκιο! Είναι φασισμός να πάει το μεροκάματο στα 427 διά 25 ίσον 17 Ευρώ την ημέρα.
Είναι βία ή μάλλον βιασμός να είναι ο ένας στους δύο νέους άνεργος.
Το κόψιμο της σύνταξης του παππού και της γιαγιάς, το βαρύ χαράτσι που πρέπει να πληρώνουν ο πατέρας και η μάνα, τα νηστικά παιδιά στα χωρίς βιβλία σχολεία, όλα αυτά κι άλλα πολλά που έχουν βυθίσει τα περισσότερα ρωμέικα σπίτια σε βαθειά κατάθλιψη, ίσως να μην έχουν να κάνουν με τον φασισμό των μελανοχιτώνων, αλλά έχουν οπωσδήποτε να κάνουν με τον φασισμό των καπιταλιστών (όχι μόνον των τοκογύφων, αλλάόλων).
Και βεβαίως, με τον φασισμό του πολιτικού προσωπικού που τους υπηρετεί, βάζοντας τα επιτόκια πάνω απ’ τους ανθρώπους – ανάμεσά τους, νομίζω, και η Αννα. Ή μήπως δεν ψήφισε κι αυτή το Μνημόνιο.
Θα μου πεις ότι εσύ δεν ψήφισες το Μνημόνιο, όπως ότι ούτε έχεις ψηφίσει ποτέ σου ΠΑΣΟΚ. Και πάλι δίκιο έχεις! Ούτε κι εγώ, εμένα όμως δεν με έχουν γιαουρτώσει -τουλάχιστον όχι ακόμα- γιατί;
(Βεβαίως, μηδένα προ του τέλους μακάριζε – αν κάποια στιγμή υποστώ κι εγώ, στο μέτρο του γραφία, την αποδοκιμασία των συμπολιτών μου, θα προσπαθήσω να καταλάβω το γιατί) – Ομως τι σ’ τα λέω όλα αυτά, τα ξέρεις.
Στο σημείο αυτό να ξεκαθαρίσω ότι προσωπικώς είμαι κατά των γιαουρτιών και της μούντζας, όπως είμαι κι εναντίον της (χρήσιμης στην εξουσία) βίας των μπαχαλάκηδων, αυτών που καίνε το βιβλιοπωλείο του κ. Γεωργιάδη(και τον «βγάζουν» έτσι βουλευτή) ή αυτών (των ίδιων) που διαλύουν τις διαδηλώσεις στέλνοντας ξανά και ξανά τον κόσμο σπίτι του τριάντα χρόνια τώρα.
Ομως, αγαπητέ μου Γιώργο, δεν είμαι κατά της βίας γενικώς, πιστεύω, όπως κι εσύ άλλωστε, ότι ενίοτε «η βία είναι η μαμή της Ιστορίας» και πάντως είμαι οπωσδήποτε υπέρ της δημόσιας αποδοκιμασίας – τη βρίσκω πολύ δημοκρατική: Ιδιαιτέρως όταν διατυπώνεται με παρρησία και σθένος – αρχαίο κουσούρι κι αυτό, από όταν οι Αθηναίοι, ας πούμε, πέταγαν ζαρζαβατικά στους τραγωδούς ή τους κωμωδιογράφους αν έγραφαν «πατάτες» ή γιούχαραν (επίσης μετά ζαρζαβατικών, πριν να τους εξορίσουν) όσους πολιτικούς διαπίστωναν οι πολίτεςότι προσπαθούσαν αν τους εξαπατήσουν.
Μερικές φορές οι πολίτες έκαναν λάθος – αλλά έτσι είναι η δημοκρατία, ένα τσαχπίνικο πολίτευμα που κάνει μεν λάθη, προσπαθεί όμως μερικές φορές τουλάχιστον να τα διορθώσει.
Έχεις λοιπόν για μιαν ακόμα φορά δίκιο, όταν επικαλείσαι τη Δημοκρατία, παρ’ ότι δεν αντιστέκεσαι σε όσους τώρα την καταλύουν κουρελιάζοντας το Σύνταγμά της, υπαγάγοντας τη χώρα σε Καθεστώς Κατοχής, και καθιστώντας την Ελλάδα εκ νέου Φόρου Υποτελή.
Όμως, κι αυτά τα ξέρεις, δεν χρειάζεται να σου τα υπενθυμίσω εγώ, ούτε μεταξύ μας χωράνε δοκησισοφίεςπερί Χούντας, αυτές άφησέ τες για τις μαζορέτες και τα ντόμπερμαν του συστήματος που παθαίνουν ιερή φρίκη με τους «αγανακτισμένους» είτε πολίτες στο Σύνταγμα είτε θεατές στην Επίδαυρο, αλλά δεν λένε λέξη για τα βάσανα του κόσμου (αυτά που τον έκαναν και τον κάνουν «αγανακτισμένο»).
Τα ίδια παπαγαλάκια έχουν βγάλει τον σκασμό για τους Δυνατούς – πες τους νταβατζήδες, λαμόγια, φοροφυγάδες, αεριτζήδες.
Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν, υπέρ των αφεντικών τους και ουδέν ακούουν, εσύ όμως, έναςκαλλιτέχνης, πρόμαχος συχνά του λαού, σίγουρα ακούς τη βοή των επερχομένων.
Όταν όμως, παλιέ μου φίλε, ενώ ακούς τη βοή των επερχομένων εσύ σιωπάς, κραυγές, αιτιάσεις και μεγάλες φωνές των απελπισμένων θα λάβεις ως απάντηση.
Δεν θα σου έλεγα, «Γιώργαρε» των καλύτερων μας χρόνων, να σκύψεις το κεφάλι με σεβασμό μπροστά σε αυτούς που σε γιαούρτωσαν επειδή εσύ τους όπλισες το χέρι (δεν είμαστε δε και Χριστιανοί να πάμε να τους πλύνουμε τα πόδια), ούτε να στρέψεις και το άλλο μάγουλο, θα σου έλεγα όμως -αν μου το επιτρέπεις- να κλείσεις το στόμα σου και να ανοίξεις τα αυτιά σου. Για λίγο.
Έτσι σαν σε προσευχή στους ποιητές που έχεις τραγουδήσει κι αποδίδοντας, με ενός (μεγάλου) λεπτού σιγή,τιμές στους πληβείους για τους οποίους έχεις τραγουδήσει.
Ώστε, όταν ανοίξεις ξανά το στόμα σου να ανοίξουν ξανά και οι άνθρωποι τα αυτιά τους να σε ακούσουν κι όχι το στόμα τους για να σε αποπάρουν.
Μάλιστα με λέξεις βαρειές.
Ξέρω, και τελειώνω με αυτό, ότι ξέρεις κι εσύ πως δεν πρόκειται για «οργανωμένες μειοψηφίες» κι άλλακαταγέλαστα∙ τα ίδια μας τα έργα βλέπουμε κάθε μέρα που μας κάνουν τη χάρη οι θεοί να ξυπνάμε το πρωί, τα ίδια, που, αν κλείσουμε μπροστά τους τα μάτια, θα αρχίσουν να μας κρατάνε ξάγρυπνους τη νύχτα – με τις «καλές κυράδες», όπως αποκαλούσαν τις Ερινύες οι αρχαίοι, να λεηλατούν την ψυχή μας…
Κλικες στα blogs...
Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας
Δεν ξέρω αν βρίσκεται κρυμμένος
στα νύχια σου ο Θεός
μα εσύ πιο πολύ μου μοιάζεις
για λύκος νηστικός
κι όταν στα πρόβατα αγορεύεις
για του έθνους το καλό
διάολε σε βλέπω να χορεύεις του κτήνους το χορό.
Πες μου πως γίνεται η αγάπη
να ζει απ' τη λέξη εχθρός
και πως θα βρω τη σωτηρία σκυμμένος και βουβός
κι αν πάλι αυτό το τραγουδάκι σου μοιάζει αιρετικό
διάολε φύγε από μπροστά μου, μου κρύβεις το Θεό.
Ποιος σκαλίζει το σκοτάδι στην ψυχή μου κι όταν χαίρομαι ποιος κλαίει
ποιος παλεύει να μισήσω το κορμί μου κι όταν τ' αγαπάω ποιος φταίει
ποιος φρενάρει και ρημάζει τη ζωή μου κι όταν προχωράω ποιος κλαίει
ποιος ζητά να χαμηλώσω τη φωνή μου κι αν του τ' αρνηθώ ποιος φταίει
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΗΣ ΚΛΙΚΑΣ ΤΟ ΞΕΡΩ...
ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΑ ΓΡΑΦΩ ΟΤΙ ΝΙΩΘΩ!
ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΒΟΗΕΜE ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΑΣ ΒΓΑΛΜΕΝΟΣ...
ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;
ΔΕΝ ΞΕΡΩ,
ΕΓΩ,
ΕΣΕΙΣ...
ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΟΜΩΣ!
17.3.12
Χρησμος...
Ειναι φορες,
που κατι μαυροφορες γριες,
Μανιατισσες,
βγαινουν στις στρατες για να ξορκισουν τα κακα πνευματα της μοιρας μας.
Μα μια γρια,
απο την μεσα πυλη του κοσμου,
με φωτοστεφανο σαν Πυθια,
βγαινει στο θρονο της και λεει το χρησμο:
"Με μπογιες δεν βαφονται τα ονειρα"!
Ειναι φορες,
που κατι μαντατοφορες γριες,
ΜΟΥΣΕΣ ΠΟΙΗΤΩΝ,
παιρνουν και κρυβουν στον κορφο τα εγγονια τους,
γιατι απ'το μαστο της γης και το αμιλητο νερο,
ΣΤΑΖΕΙ ΦΑΡΜΑΚΩΜΕΝΟ.
(Σπυρος Ζαχαρατος-Καταφυγιο-1991)
15.3.12
ΕΖΗΣΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΩΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΛΥΚΟΣ...
ΕΖΗΣΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΩΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΛΥΚΟΣ.
ΚΥΝΗΓΗΣΑ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΛΕΙΕΣ,
ΕΤΣΙ ΤΩΡΑ ΠΕΘΑΙΝΩ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ ,
ΕΣΥ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΝΤΡΟΠΗ,
ΜΟΝΟΣ...
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙΣ,
ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΡΝΗΘΗΚΕΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΛΥΚΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΓΕΜΑΤΗ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΣΟΥ.
ΕΙΣΑΙ ΑΞΙΟΚΑΤΑΦΡΟΝΗΤΟΣ...
ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΓΕΛΗ ΛΥΚΩΝ ΠΟΥ ΔΕΙΝΟΠΑΘΟΥΣΑΝ ΕΠΕΙΔΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΔΕΝ ΕΤΡΩΓΑΝ ΚΑΙ ΛΙΜΟΚΤΟΝΟΥΣΑΝ.
Ο ΓΕΡΟΛΥΚΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΑΓΕΛΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΣΥΧΑΖΕ ΟΛΟΥΣ,
ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥΣ ΑΓΕΛΕΣ ΕΛΑΦΙΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΚΥΝΗΓΙ,
ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΜΙΖΕ ΤΑ ΣΤΟΜΑΧΙΑ ΤΟΥΣ.
ΕΝΑΣ ΝΕΑΡΟΣ ΛΥΚΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΜΙΑ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ,
ΒΑΛΘΗΚΕ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΑ ΜΙΑ ΑΜΕΣΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
Ο ΓΕΡΟΛΥΚΟΣ ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΣΕΙ,
ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΑΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ,
Θ'ΑΛΛΑΖΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΙΑ ΛΥΚΟΣ.
Ο ΝΕΑΡΟΣ ΛΥΚΟΣ ΜΕ ΚΑΚΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕ,
ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ,
ΚΙ ΕΦΥΓΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΩΡΙΟ.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΕΔΙΝΑΝ ΤΑ ΑΠΟΦΑΓΙΑ ΤΟΥΣ,
ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ Ο ΛΥΚΟΣ ΓΕΜΙΖΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΤΟΥ,
ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΝΑ ΕΝΩΘΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ,
ΕΠΕΙΤΑ ΤΟΝ ΕΠΑΙΡΝΕ Ο ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΑΝΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ,
ΩΣΠΟΥ ΞΕΧΑΣΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΓΕΛΗΣ,
ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΥ,
ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΤΗ ΛΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΣΟΥ.
ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΑ ΑΥΤΟΥΣ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΙΧΕ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ.
ΚΑΠΟΤΕ,
ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΝΟΣ ΚΥΝΗΓΙΟΥ,
ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕ ΕΝΑ ΓΕΡΟΛΥΚΟ,
ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ.
Ο ΝΕΑΡΟΣ ΛΥΚΟΣ ΕΤΡΕΞΕ ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΩ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΜΕ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΑΣΕΙ,
ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΓΕΡΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΑΓΕΛΗΣ.
ΝΤΡΑΠΗΚΕ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ.
Η ΣΙΩΠΗ ΓΕΜΙΣΕ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΛΥΚΟΥ:
"ΕΖΗΣΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΩΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΛΥΚΟΣ,
ΚΥΝΗΓΗΣΑ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΛΕΙΕΣ,
ΕΤΣΙ ΤΩΡΑ ΠΕΘΑΙΝΩ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ."
ΑΝΤΙΘΕΤΑ ,
ΕΣΥ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΝΤΡΟΠΗ,
ΜΟΝΟΣ,
Σ'ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙΣ,
ΓΙΑΤΙ ΑΡΝΗΘΗΚΕΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΛΥΚΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΓΕΜΑΤΗ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΣΟΥ.
...ΕΙΣΑΙ ΑΞΙΟΚΑΤΑΦΡΟΝΗΤΟΣ...
ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΣ,
ΟΛΟΙ ΘΑ ΣΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ,
ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙΣ ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ ΟΥΤΕ Σ'ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ…
ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ Η ΠΕΙΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ,
Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΟΜΩΣ ΑΝ ΧΑΘΕΙ…
ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΕΙ…
...wolf...
Βρείτε τα τέρατα της φωτογραφίας προκειμένου να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά!
13.3.12
The Bacchic Dance of the Nymphs...
Ω Νύμφες, θυγατέρες του ωκεανού
Κόρες των πηγών και των βαθιών σπηλιών
Πανέμορφες παρθένες δασοντυμένες ιέρειες
Ξωθιές των δασών αμαδρυάδες κόρες
Αντηχούν τα άλση απο τα τραγούδια τους
Και η χορωδία τους ταράζει την αρμονία των νερών
Οι Νύμφες χορεύουν με τον Πάνα
Ω Νύμφες, θυγατέρες του ωκεανού
Αιθέριες νεράιδες των πυκνών αλσών
Λαμπερές παρθένες βακχεύτριες ιέρειες
Ξωθιές των δασών αμαδρυάδες κόρες
Αντηχούν τα άλση απο τα τραγούδια τους
Και η χορωδία τους ταράζει την αρμονία των νερών
Οι Νύμφες χορεύουν με τον Πάνα
Οι Νύμφες πάλλονται απο ηδονή καθώς χορεύουν την τελετουργική έκσταση
Και η σειρήνια ηχώ τους αντιλαλεί στα δάση
Και κάθε τόσο ο βακχικός θεός στο μέσο του χορού
Πλησιάζει και σέρνει την πομπή σε μια ανοιξιάτικη ιεροτελεστία
Βάκχοιο τροφοι, βάκχοιο τροφοι, χθόνιαι Νύμφαι
10.3.12
Όλα δικά σου μάτια μου - Γιάννης Πουλόπουλος
(Σ'ΑΓΑΠΗΣΑ ΠΟΛΥ ΡΕ ΚΑΡΓΙΟΛΗ!
ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΗΝ ΣΟΥ ΠΩ...
ΠΙΣΤΕΨΑ ΣΕ ΣΕΝΑ!
ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟ,
ΣΕ ΟΛΟ ΣΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ...)
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Όλα δικά σου μάτια μου - Γιάννης Πουλόπουλος
Νύσταξες άστρο μου φεγγάρι μου
στην αγκαλιά μου αποκοιμήσου
ξύπνησες ήλιε αποβροχάρη μου
πάρε το γέλιο μου και πλύσου
Όλα δικά σου μάτια μου
κι ο πόνος σου δικός μου
είδαν πολλά τα μάτια μου
στις γειτονιές του κόσμου
Δίψασες λεύκα μου κουράστηκες
ρίξε τις ρίζες σου σε μένα
ήρθε βοριάς και ξεμαλλιάστηκες
πάρ' την καρδούλα μου για χτένα
Όλα δικά σου μάτια μου
κι ο πόνος σου δικός μου
είδαν πολλά τα μάτια μου
στις γειτονιές του κόσμου
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Νύσταξες άστρο μου φεγγάρι μου
στην αγκαλιά μου αποκοιμήσου
ξύπνησες ήλιε αποβροχάρη μου
πάρε το γέλιο μου και πλύσου
Όλα δικά σου μάτια μου
κι ο πόνος σου δικός μου
είδαν πολλά τα μάτια μου
στις γειτονιές του κόσμου
Δίψασες λεύκα μου κουράστηκες
ρίξε τις ρίζες σου σε μένα
ήρθε βοριάς και ξεμαλλιάστηκες
πάρ' την καρδούλα μου για χτένα
Όλα δικά σου μάτια μου
κι ο πόνος σου δικός μου
είδαν πολλά τα μάτια μου
στις γειτονιές του κόσμου
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Νύσταξες άστρο μου φεγγάρι μου
στην αγκαλιά μου αποκοιμήσου
ξύπνησες ήλιε αποβροχάρη μου
πάρε το γέλιο μου και πλύσου
Όλα δικά σου μάτια μου
κι ο πόνος σου δικός μου
είδαν πολλά τα μάτια μου
στις γειτονιές του κόσμου
Δίψασες λεύκα μου κουράστηκες
ρίξε τις ρίζες σου σε μένα
ήρθε βοριάς και ξεμαλλιάστηκες
πάρ' την καρδούλα μου για χτένα
Όλα δικά σου μάτια μου
κι ο πόνος σου δικός μου
είδαν πολλά τα μάτια μου
στις γειτονιές του κόσμου
Γιώργος Δημητριάδης - Τι να σκεφτώ
"Τι να σκεφτώ"
Έκανα λάθος που σε πίστεψα για λίγο
εσύ, καρδιά μου, ήσουν φύλλο στον καιρό.
Πόνεσα τόσο να μπορέσω να ξεφύγω
να βρω κουράγιο μακριά σου πια να ζω.
Μια υπόσχεση δεν κράτησες μαζί μου
δε θυμάμαι ένα δάκρυ σου αληθινό.
Δε θα σου δώσω άλλο απ’ τη ζωή μου
και μη ζητάς ξανά να το σκεφτώ.
Τι να σκεφτώ, τελειώσαν όλα
λάθος ερώτηση σε λάθος ώρα.
Τι να σκεφτώ, τελείωσαν όλα
τη μοναξιά μου θα αγαπήσω τώρα.
Κάτι άλλο πάντα έκρυβ’ η φωνή σου
κάθε σου λέξη είχε και νόημα κρυφό
και δεν κρατάω ούτε μια στιγμή μαζί σου
που να ‘χει κάτι φωτεινό να θυμηθώ.
Τι να σκεφτώ, τελειώσαν όλα
λάθος ερώτηση σε λάθος ώρα.
Τι να σκεφτώ, τελείωσαν όλα
τη μοναξιά μου θα αγαπήσω τώρα.
Όταν τα δύσκολα με βρήκανε, θυμήσου
δε με βοήθησες ξανά να σηκωθώ,
την απουσία ζούσα τη δική σου
κι έρχεσαι τώρα και μου λες να το σκεφτώ.
Τι να σκεφτώ, τελειώσαν όλα
λάθος ερώτηση σε λάθος ώρα.
Τι να σκεφτώ, τελείωσαν όλα
τη μοναξιά μου θα αγαπήσω τώρα.
8.3.12
Λίγα λόγια για τη Wicca...
H Wicca (Γουίκα) είναι μια φυσιολατρική θρησκεία βασισμένη σε απόψεις και τελετουργικά, τα οποία θεωρείται ότι έχουν τις ρίζες τους σε αρχαία έθιμα. Η Wicca ισχυρίζεται ότι συνδέεται άμεσα με την αρχαία Κέλτικη παράδοση, η οποία θεωρείται πιο κοντά στη φύση σε σχέση με τον Χριστιανισμό και άλλες σύγχρονες Δυτικές θρησκείες. Ωστόσο, είναι ίσως πιο σωστό να δει κανείς τους οπαδούς της Wicca ως ανθρώπους που μοιράζονται την ίδια πίστη στη φύση και τα φυσικά φαινόμενα, παρά ως μέλη μιας θρησκείας. Διότι οι οπαδοί της Wicca δεν έχουν κανένα δόγμα στο οποίο να πρέπει να προσκολληθούν. Ούτε χτίζουν ναούς ή εκκλησίες για τη λατρεία. Εξασκούν τα τελετουργικά τους στην ύπαιθρο: σε πάρκα, κήπους, δάση, αυλές ή πλαγιές. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Wicca :
"Wicca" είναι η ονομασία μιας σύγχρονης νέο-Παγανιστικής θρησκείας, η οποία διαδόθηκε ευρέως χάρη στις προσπάθειες ενός Βρετανού συνταξιούχου δημοσίου υπαλλήλου ονόματι Gerald Gardner (τέλη του 1940). Τις τελευταίες δεκαετίες, η Wicca έχει διαδοθεί εν μέρει λόγω της δημοτικότητάς της ανάμεσα στις φεμινίστριες και όσους αναζητούν μια θρησκεία πιο γήινη και με θετικότερη στάση προς τη γυναίκα. Όπως οι περισσότερες νέο-Παγανιστικές θρησκείες, η Wicca λατρεύει τη φύση ως ιερή αντλώντας μεγάλο μέρος της έμπνευσής της από τις μη-Χριστιανικές και προ-Χριστιανικές θρησκείες της Ευρώπης. Ο όρος «νέο-Παγανιστική» προέρχεται από τη Λατινική λέξη paganus, δηλαδή αυτός που ζει στην εξοχή, και πηγαίνει πίσω στην χρονική περίοδο πριν την εξάπλωση των σημερινών μονοθεϊστικών θρησκειών. Ως γενικός κανόνας ισχύει ότι οι περισσότεροι οπαδοί της Wicca είναι νέο-Παγανιστές, ενώ όλοι οι Παγανιστές δεν είναι οπαδοί της Wicca.
Ένας καλός γενικός κανόνας φαίνεται να είναι ότι δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο πιστεύω ή τελετουργικό που να απαρτίζουν τη Wicca , αν και υπάρχει ένα πιστεύω που φαίνεται να επαναλαμβάνεται: Εφόσον δεν βλάπτει κανέναν, κάνε αυτό που θέλεις. Ορισμένα τελετουργικά μοιάζουν επίσης να επαναλαμβάνονται.
Οι οπαδοί της Wicca εκτελούν έναν αριθμό τελετουργικών που σχετίζονται με φυσικά φαινόμενα όπως οι 4 εποχές, τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες. Τα σύμβολά τους βασίζονται στη σύνδεση της Φύσης με την ανθρώπινη ζωή. Για παράδειγμα, γιορτάζουν το καλοκαίρι με ένα έθιμο για τη γονιμότητα γνωστό ως Beltane. Αντί να προσεύχονται σε κάποιον αφύσικο θεό που είναι έξω από κάθε ανθρώπινο βίωμα, οι πιστοί της Wicca ασχολούνται περισσότερο με την αυτο-αφύπνισή τους και την αφύπνιση της σύνδεσής τους με τη φύση και τους θεούς της φύσης, αρσενικούς και θηλυκούς. Τα τελετουργικά τους φαίνεται πως είναι μεταφορές ψυχολογικών διαδικασιών. Τραγουδούν, χορεύουν, ψάλλουν. Καίνε κεριά και λιβάνι. Χρησιμοποιούν βότανα και φυλαχτά. Συχνά οι πιστοί της Wicca προτιμούν τα βότανα από τα παραδοσιακά φάρμακα. Στα ομαδικά τελετουργικά εκφράζουν τις επιθυμίες τους στην κοινότητα. Δεν κάνουν ξόρκια. Ζητάνε ευλογίες από το βορρά, το νότο, την ανατολή και τη δύση. Διαλογίζονται. Δεν μαγειρεύουν περίεργες δηλητηριώδεις σούπες μέσα σε καζάνια. Δεν πετάνε πάνω σε σκούπες. Δεν προσεύχονται για να πάθουν κακό οι εχθροί τους. Οι πιστοί της Wicca μπορούν να ονομαστούν πανθεϊστές διότι λατρεύουν τη φύση και τους θεούς/θεές της φύσης.
Ωστόσο οι οπαδοί της Wicca έχουν ένα κοινό με τους Χριστιανούς. Και οι δύο πιστεύουν ότι οι ανελέητες φυσικές καταστροφές είναι βασικά κάτι καλό. Θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για τις ευλογίες της Φύσης (ή του θεού), συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων που καλύπτονται από την ηφαιστειακή σκόνη στην Πομπηία, των παιδιών που παρασύρονται από τις πλημμύρες, εκείνων που παρασύρονται έξω από τα σπίτια τους από τους ανεμοστρόβιλους, των εκατομμυρίων ανθρώπων που ψήνονται κάτω από έναν αδιάφορο ήλιο σε τσουρουφλισμένα χωράφια, των αθώων τεράτων που γεννήθηκαν παραμορφωμένοι λόγω των ανελέητων βιολογικών νόμων, εκείνων που καταβροχθίζονται από τεράστιες ρωγμές της γης, εκείνων που πνίγονται στους τυφώνες, και των εκατομμυρίων που μένουν άστεγοι κάθε χρόνο εξαιτίας ανελέητων δυνάμεων που μαστίζουν ένα ανελέητο τοπίο. Μόνο στις μυθολογίες τους λέγεται ότι η μαγεία των οπαδών της Wicca ή οι προσευχές των Χριστιανών σταμάτησαν τις πλημμύρες, έσβησαν το χτύπημα του κεραυνού, σταμάτησαν τον ανεμοστρόβιλο και τον τυφώνα, ηρέμησαν την τρεμάμενη γη, ή υπνώτισαν το παλιρροιακό κύμα.
Η ελκυστικότητα της Wicca μπορεί να οφείλεται στη φιλική στάση απέναντι στις γυναίκες, στη νατουραλιστική άποψη γύρω από το σεξ και στην ισχύ που υπόσχεται με τα μάγια. Είναι πολύ δημοφιλής ανάμεσα στις γυναίκες, και είναι δελεαστικό να πούμε ότι η Wicca αποτελεί τη γυναικεία εκδίκηση για αιώνες μισογυνισμού και «γυνοκτονίας» από εγκαθιδρυμένες θρησκείες όπως ο Χριστιανισμός. Η Wicca , όπως η Κέλτικη θρησκεία, επιτρέπει στις γυναίκες πλήρη συμμετοχή στα τελετουργικά. Οι γυναίκες είναι ίσες, αν όχι ανώτερες, με τους άντρες. Οι γυναίκες στην Κέλτικη μυθολογία μπορούν να χαρακτηριστούν τουλάχιστον ασυνήθιστες. Είναι έξυπνες, ισχυρές πολεμίστριες, ανελέητες, επιθετικές σεξουαλικά, και ηγούνται εθνών.
Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Wicca δεν έχει σχέση με την τελετουργία του Σατανισμού. Αυτή η τελετουργία συνδέεται με τη δίωξη των «μαγισσών» από τους Χριστιανούς, ιδιαίτερα κατά τη μεσαιωνική και Ισπανική Ιερά Εξέταση, όχι πάντα από τους ίδιους τους Εξεταστές. (βλ. Malleus Maleficarum , 1486, που περιγράφει «τους τρεις αναγκαίους ακολούθους της μαγείας, δηλαδή τον Σατανά, μια μάγισσα και την άδεια του Παντοδύναμου θεού»). Ωστόσο το πνεύμα των κυνηγών μαγισσών επιζεί στις καρδιές πολλών ευσεβών Χριστιανών που εξακολουθούν να διώκουν τους οπαδούς της Wicca , μεταξύ άλλων, ως λάτρεις του Σατανά. Οι σύγχρονοι κυνηγοί μαγισσών δεν απαιτούν εξαγνισμούς. Αντιθέτως, προσπαθούν να καταργήσουν το Halloween, τα βιβλία που μιλούν για μάγισσες, και οποιοδήποτε σύμβολο ή αριθμό που έχει συνδεθεί από τους Χριστιανούς με το Σατανισμό. (Ακόμα και μία τοπική πιτσαρία διώχθηκε για κάποια σύμβολα που είχε στα κουτιά της. Οι τοπικοί κυνηγοί μαγισσών ισχυρίστηκαν ότι τα σύμβολα ήταν σύμβολα του Σατανά. Η πιτσαρία προτίμησε να αλλάξει τα κουτιά της από το να έρθει αντιμέτωπη με τη δυσφήμιση).
Την πρώτη ημέρα της άνοιξης του 1996, τοπική εφημερίδα δημοσίευσε άρθρο για μία ομάδα μαγισσών. Η ιστορία παρουσίαζε τη γυναικεία αυτή ομάδα σαν άκακες λάτρεις της φύσης που χορεύουν σε κύκλους και ζητούν ευλογία από το νότο, το βορρά, την ανατολή και τη δύση κλπ. Το άρθρο προκάλεσε την εμφάνιση μιας μεγάλης επιστολής προς τον εκδότη η οποία επέκρινε το συγγραφέα της ιστορίας για την αφέλεια και την άγνοιά του. Οι μάγισσες συνεργάζονται με τον Σατανά, έλεγε ο αποστολέας της επιστολής που υπέγραφε ως «επιζών κακοποίησης κατά τη διάρκεια σατανιστικού τελετουργικού». Η ειλικρίνεια του συγγραφέα της επιστολής έμοιαζε τόσο αληθινή όσο και η ειλικρίνεια των γυναικών του Σάλεμ που ομολόγησαν ότι ήταν μάγισσες. Τα σύγχρονα θύματα κακοποίησης από σατανιστικές τελετουργίες παραπλανούνται άραγε τόσο όσο και οι μάγισσες που κυνηγήθηκαν ανά τους αιώνες από Χριστιανούς και οι οποίες πραγματικά πίστευαν ότι ήταν τόσο σατανικές όσο υποστήριζαν οι διώκτες τους; Είναι οι οπαδοί της Wicca σήμερα μέρος μιας σατανικής συνομωσίας; Αμφιβάλλω. Εάν όντως υπάρχουν Χριστιανοί που κακοποιούνται συστηματικά από λάτρεις του Σατανά, τότε αυτοί που τους κακοποιούν δεν είναι μέρος μιας παγκόσμιας συνομωσίας γνωστής ως Wicca.
Λαΐς
6.3.12
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ
Γλένταγες στους ουρανούς
με ζάρια και χαρτιά
Και ξάφνου στα σκοτάδια μας
γκρεμίστηκες με φόρα.
Τώρα κρυώνεις και πεινάς
μ’ άστο σε μας
για σένα βράζει αυτή
η άδεια κατσαρόλα
Μη δίνεις σημασία
που όλα γίναν βιαστικά
κι αν επρόλαβες να πεις
δυο τρία λόγια.
Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.
Άπλωνες στα σύννεφα μια τσόχα και με μιας,
έναν αιώνα κέρδιζες
ποντάροντας μια ώρα.
Τώρα θυμώνεις , ξεφυσάς κι όλο ρωτάς
που σταματάει αυτή η άγρια κατηφόρα.
Μη δίνεις σημασία
που όλα γίναν βιαστικά
κι αν επρόλαβες να πεις
δυο τρία λόγια.
Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.
Δεν πειράζει που δε σου ‘ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά…
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ
Μη γκρινιάζεις που δε σου ‘ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ OΛΑ
Εμενα οι φιλοι μοιυ ειναι ( Μαυρα Πουλιά) - Στιχοιμα...
Στίχοι
Κατερίνα Γώγου
Μουσική
Magic de Spell
Πρώτη Εκτέλεση
Magic de Spell
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια, Πατήσια, Μεταξουργείο, Μετς
Κάνουν ό,τι λάχει
Πλασιέ τσελεμεντέδων κι εγκυκλοπαιδειών
Φτιάχνουν δρόμους κι ενώνουν ερήμους
Διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
Επαγγελματίες επαναστάτες
Παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν
Τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
Αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
Στις ταράτσες παλιών σπιτιών
Εξάρχεια, Βικτώρια, Κουκάκι, Γκύζη
Που πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια
Τις ενοχές σας
Αποφάσεις συνεδρίων, δανεικά κοστούμια, σημάδια από κάφτες
περίεργες ημικρανίες, απειλητικές σιωπές
Κολπίτιδες...
Ερωτεύονται ομοφυλόφιλους...
Κρυπτομονάδες...
Καθυστέρηση...
Το τηλέφωνο...
Σπασμένα γυαλιά...
Το ασθενοφόρο...
Κανείς...
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
Κάνουν ό,τι λάχει
Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
Γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή
Οι φίλοι μου ζωγραφίζουν με μαύρο χρώμα
Γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
Γράφουν σε συνθηματική γλώσσα
Γιατί η δική σας μόνο για γλύψιμο κάνει
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Και σύρματα
Στο λαιμό σας
Στα χέρια σας
Οι φίλοι μου...
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα...
5.3.12
ΔΕΝ ΚΛΑΙΝΕ ΟΙ ΔΥΝΑΤΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ...
Στίχοι: Νίκος Ξυλούρης
Μουσική: Νίκος Ξυλούρης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Άλλες ερμηνείες:
Αχιλλέας Δραμουντάνης
Πάντοτε μια φτωχή καρδιά
Την εκτυπούνε οι πόνοι
Στο μονοπάτι της ζωής
Όπου βαδίζει μόνη
Δεν κλαιν οι δυνατές καρδιές
η μοίρα όταν τις δέρνει
Γιατί πιστεύουν με καιρό
Πως κάθε πόνος γένη...
4.3.12
Νίκος Καββαδίας • Ιδανικός Κι Ανάξιος Εραστής
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Καράλης
Άλλες ερμηνείες:
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Φίλιππος Νικολάου
θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.
Για το Μαδράς τη Σιγκαπούρ τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.
Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ,
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"
Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει.
Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.
Κυριακη πρωϊ...
Κυριακη πρωϊ...
Βολτα στο Μοναστηρακι.
Μετα απο ατελειωτη παγωνια και κρυου επιτελους μια καλη μερα στον οριζοντα!
Διπλος καφες σε μπακιρενιο μπρικι,
νερακι παγωμενο,παλιο παραδοσιακο αλουμινενιο τασακι κι ο κοσμος να πηγαινοερχεται αργοσχολα πανω-κατω...
Το ονομα του καφε "ΜΟΥΣΟΥΡΛΟΥ" επιρεασμενο απο την γνωστη ιστορικη χορευτρια της Αιγυπτου!
...
Παλιες ξυλινες ασπρες καρεκλες,
ασορτι με τα τραπεζακια τους,
κι ολο το πατωμα πλακοστρωτο σαν αρχαοελληνικο μωσαϊκο...
Τι καλυτερο για να ξεκινησει κανεις την Κυριακατικη του βολτα;
Τα στενα σοκακια της πλακας με προσμενουν!
Τα μαγαζια ενα αταιριαστο..."χαρμανι" απο παλια και νεα,
γεματα απο προϊοντα για καθε λογης γουστα και ηλικιες...
Ρουχα,
παπουτσια,
χαντρες,
σουβενιρ αλλα και στην αλλη πλευρα το παλιο γνωστο γιουσουρουμ με τις αντικες καθε ειδους!
Καλημερα λοιπον,
και καλη εβδομαδα σε ολους σας απο αυριο!
2.3.12
Αιμα και λιβανι μαζι...
Το ξερω...
Γεννηθηκα για να'μαι μονος!
Μονος αλλα...
Σοφος!
...
Εκει πανω,
στην κορυφη,
ο αερας μυριζει αλλιως!
Αιμα και λιβανι μαζι...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)