Ειναι φορες,
που κατι μαυροφορες γριες,
Μανιατισσες,
βγαινουν στις στρατες για να ξορκισουν τα κακα πνευματα της μοιρας μας.
Μα μια γρια,
απο την μεσα πυλη του κοσμου,
με φωτοστεφανο σαν Πυθια,
βγαινει στο θρονο της και λεει το χρησμο:
"Με μπογιες δεν βαφονται τα ονειρα"!
Ειναι φορες,
που κατι μαντατοφορες γριες,
ΜΟΥΣΕΣ ΠΟΙΗΤΩΝ,
παιρνουν και κρυβουν στον κορφο τα εγγονια τους,
γιατι απ'το μαστο της γης και το αμιλητο νερο,
ΣΤΑΖΕΙ ΦΑΡΜΑΚΩΜΕΝΟ.
(Σπυρος Ζαχαρατος-Καταφυγιο-1991)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου