Μπλογκ που δεν σε διαβάζει και κανείς έμενα μου φτάνει που με κανείς και αισθάνομαι σημαντικός. Που μπορώ και ξεφεύγω Για έμενα είναι ανεκτίμητο. Και η αλήθεια είναι ότι σε θυμάμαι μόνο στις μαύρες μου.
Αλλά εσύ δεν κρατάς κακία.
Σήμερα έκανα έναν άνθρωπο να νιώσει χάλια.......
Και θυμήθηκα έναν άνθρωπο που αγαπούσα πολύ και ας μην το είπα ποτέ....και έτσι ένιωσα πιο άσχημα.
Υποθέτω τα έχει αυτά η Ζωή....
Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί δεν μιλάμε; Η μάλλον γιατί μιλάμε άσχημα στα λάθος άτομα. Πάντα - στα λάθος άτομα;
Όταν δεν έχεις κάπου να ακουμπήσεις θέλεις παρέα. Τα κείμενα είναι άλλη μια νύχτα η παρέα μου.
Το ποστ αυτό δεν έχει χαρακτήρα ούτε σκοπό. Μάλλον έχει σκοπό. Να με γλιτώσει έστω και για λίγο από τις σκέψεις μου.
Έστω και τώρα όμως που δεν μπορώ να ζητήσω συγνώμη από αυτόν τον άνθρωπο - και θέλω τόσο πολύ - πιστεύω πως αν ήταν μπροστά μου θα δίσταζα.
Σταματάω εδώ. Με ένα τραγούδι που αγαπώ και σημαίνει πολλά για εμένα.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΑ!
ΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ! ΔΕΚΤΗ ΛΟΙΠΟΝ Η ΚΑΛΗΜΕΡΑ Κ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΤΑ ΒΑΙΩΝ Κ ΚΛΑΔΩΝ ΛΟΓΩ Κ ΤΗΣ ΑΥΡΙΑΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ! :-*