Στην αρχαιότητα με τη λέξη Άμμες ξεκίναγαν χορικοί λόγοι και αντίλογοι στην Σπάρτη. Στις μεγάλες εορτές λάμβαναν μέρος τρεις χοροί, ο χορός των γερόντων, ο χορός των ανδρών και ο χορός των παίδων, όπως το κατέγραψε ο Πλούταρχος ("Λυκούργος" 21).
Στις εορτές εκείνες το λόγο άρχιζε πρώτος ο χορός των γερόντων που έψελνε:
"Άμμες ποκ΄ ήμες άλκιμοι νεανίαι", όπου στη νεοελληνική σημαίνει "Εμείς είμασταν κάποτε ρωμαλέοι νέοι".
Στον παραπάνω λόγο τότε ο χορός των ανδρών απαντούσε, επιδεικτικά:
"Άμμες δε γ΄ειμέν,αι δε λης πείραν λάβε"
(Εμείς είμαστε τώρα, αν θέλετε δοκιμάστε).
Στη συνέχεια το λόγο λάμβανε ο χορός των παίδων που δήλωναν ως υποσχετικό όρκο:
"Άμμες δε γ΄εσσόμεθα πολλώ κάρονες"
(Εμείς όμως θα γίνουμε καλλίτεροι).
Το χορικό αυτό λόγο με τους αντίλογους, εύλογα ο Πλούταρχος τους χαρακτηρίζει "μεγαλαυχίαν προς αρετήν πρέπουσαν ταις ηλικίαις", υπερήφανη καύχηση αρετής κατά ηλικία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου