ΣΑΠΙΣΕΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ...

ΣΑΠΙΣΕΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ...

ΞΕΦΤΗΣΕΣ ΣΑΝ ΡΟΥΧΟ ΠΑΛΙΟ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΚΟΡΜΙ...

...

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΣΕ ΔΕΧΤΩ...

ΕΚΑΝΑ ΠΕΤΡΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΟΥ ΤΟ ΑΙΜΑ ΘΑ ΜΕ ΑΛΛΑΞΕΙ...

...

ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΛΑΘΟΣ...

ΠΙΣΤΕΨΑ ΠΩΣ ΑΝ ΒΑΛΩ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΦΤΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΜΟΥ ΘΑ ΠΕΤΑΞΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ...

...

ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΕΔΩ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ...

ΓΗΊΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΠΙΡΡΟΗ...!!!

...

ΔΕΝ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΥΠΟΚΥΠΤΩ,

ΔΕΝ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΑΙ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ...

...

ΔΕΝ ΜΕ ΑΝΤΕΞΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΚΑΙΟΛΩΓΩ...

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΒΗΜΜΑΤΑ...

ΑΛΛΟΙ ΜΕΝΟΥΝ ΠΙΣΩ,

ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΠΑΝΕ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΩΪΣΜΟ ΤΟΥΣ...

...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ...ΤΟ ΕΓΩ ΣΟΥ ΥΠΕΡΙΣΧΥΣΕ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΤΩΧΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...!!!

...

ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΕ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟ ΟΥΦΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ...