2.5.16

Το να είσαι διαφορετικός απ’ τους πολλούς...



Το να είσαι διαφορετικός απ’ τους πολλούς...
είναι κάτι σαν κατάρα...
Οι αληθινά διαφορετικοί...
οι απροσάρμοστοι...
οι μη καθοδηγούμενοι...
αυτοί που αγαπούν την αταξία του μυαλού και της ψυχής...
είναι μόνιμα καταδικασμένοι στη "μοναξιά"...
Όλοι ναι μεν τους αγαπούν,
κανείς δεν τους καταλαβαίνει ποτέ...
Τους θεωρούν πάντα δύσκολους ανθρώπους... ιδιόρυθμους...
ισως και ψεύτικους...
ιδιότροπους...
δήθεν...
ουτοπιστές...
προβληματικούς...
αδύναμους...
ή ακομα και υπερβολικά ευάλωτους...
...
Δυστυχώς για όλους εσάς,
παραμένουμε διαφορετικοί...
Είμαστε οι ονειροπόλοι...
αυτοί που έμειναν για παντα παιδιά και που δεν γουστάρουν να μεγαλώσουν ποτέ...
Αυτοί που ξυπνούν στους λογικούς ανθρώπους της συνήθειας το δηθεν τους καθηκον...
...
Αυτοί που ξυπνούν στους και καλα ηθικούς ανθρώπους τις ενοχές τους...
...
Αυτοί που τους θυμίζουν,
ποιοί ήταν,
ποιοί θέλανε να γίνουν...
αυτά που δεν έκαναν...
αυτά που δεν είπαν και αυτά που δεν έζησαν...
όλα αυτά που τους θυμιζουν το παιδί που ξέχασαν για πάντα...
...
Ακομα κι εκείνοι που πούλησαν 
τον εαυτό τους προς χαρην των πιστεύω τους και την σεινηδηση τους...
...
Αφιερωμένο στους αμετανόητα ρομαντικούς...
στους ουτοπιστές...
στους Δον Κιχώτες...
σε όλους αυτούς που δεν πάνε με τους πολλούς και δεν τους νοιάζει...
Αφιερωμένο...στα μαύρα πρόβατα με την ολόλευκη ψυχή...

https://supermomrocks.me/2012/11/02/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%BF/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου