http://nonc.wordpress.com/2006/03/22/in-defence-of-queerdom/

Εχθές το βράδυ μου έγραψε ένα νεαρό, δεκαοχτάχρονο παιδί που ενοχλήθηκε, πειράχτηκε, πληγώθηκε, εκνευρίστηκε, θύμωσε, εξερράγη γιατί μία ιστοσελίδα χριστιανών νέων που τους αγαπάει ο χριστός δημοσιεύει την …άποψή τους, αλλά και την υποτιθέμενη επίσημη χριστιανική άποψη για την ομοφυλοφιλία.

Μια και με διαβάζει, σκέφτηκα να γράψω και εγώ εδώ την επίσημη άποψη Le Nonce για την ομοφυλοφιλία αλλά και για το χριστιανισμό και για την εκκλησία.

Ως συνήθως, θα μιλήσω προσωπικά. Εγώ, αγαπημένοι μου αναγνώστες, έγινα ομοφυλόφιλος διότι μου άρεσε πάρα πολύ η ιδέα (και η πράξη, να μην παρεξηγούμαστε). Δεν εγεννήθην έτσι. Δεν κακοποιήθηκα στα παιδικά ούτε στα εφηβικά μου χρόνια. Δεν διετέλεσα altar boy. Δεν με έντυνε κοριτσάκι η μαμά μου όταν ήμουν βρέφος. Δεν επιθυμούσε κόρη η μαμά μου πριν γεννηθώ. Δεν διαθέτω υπερπροστατευτική μαμά, ούτε ο πατέρας μου ήταν αγροίκος, ούτε έχω άλυτο οιδιπόδειο, ούτε σεξουαλικά τραύματα.

Πειραματίστηκα στα πρώιμα εφηβικά χρόνια μου με κορίτσια και αγόρια και διάλεξα τα αγόρια επειδή μπορούσα να κάνω πολύ περισότερα, πολύ ευκολότερα μαζί τους και επειδή πάντα ήθελα να είμαι διαφορετικός, από μικρός είχα αυτή τη λόξα. Χαίρομαι ιδιαίτερα που έκανα αυτή την επιλογή γιατί αυτή η επιλογή με έκανε ευτυχισμένο.

Δεν έχω καμιά αφελή πεποίθηση ότι όλοι οι ομοφυλόφιλοι ξύπνησαν ένα πρωί και είπαν, όπως εγώ, “θα γίνω ομοφυλόφιλος.”

Μάλλον γεννήθηκαν έτσι. Και είμαι σίγουρος ότι και πολλοί άνθρωποι γεννήθηκαν ομοφυλόφιλοι. Εξάλλου, υπάρχει και η θεωρία της γενετικής προδιάθεσης. Προφανώς, είναι ευτυχέστεροι από εμένα όσοι γεννήθηκαν έτσι, διότι δεν χρειάστηκε να τραβήξουν τον ανήφορο των πειραματισμών και των αμφιβολιών: το πεπρωμένο τους ώθησε ευθύς εξαρχής στα καλύτερα!

Η χριστιανική βίβλος είναι βεβαίως σαφής ως προς την καταδίκη της ομοφυλοφιλίας. Στην Παλαιά Διαθήκη η εντολή δίνεται με σαφήνεια και ο αντρικός έρωτας αποκαλείται βδέλυγμα: καὶ μετὰ ἄρσενος οὐ κοιμηθήσῃ κοίτην γυναικείαν, βέλυγμα γάρ ἐστι. Στην Καινή Διαθήκη, μόνο ο Παύλος φροντίζει να τσουβαλιάσει τους πούστηδες στο ίδιο τσουβάλι όπου ρίχνει διάφορους αμαρτωλούς και εγκληματίες από τους οποίους στερεί τη βασιλεία των ουρανών: ἣ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε‧ οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται. Κρίμα που χάνουμε τη βασιλεία των ουρανών, πρέπει να παραδεχθώ, ιδίως αν ισχύουν όσα ο Μωάμεθ υπόσχεται (Τους άνδρες θα τους περιποιούνται αγόρια με τη χάρη της αιώνιας νεότητας, που θα μοιάζουν σαν μαργαριτάρια σε όσους τα κοιτάζουν), ωστόσο προτιμώ τη σιγουριά της ηδονής σε αυτόν τον κόσμο από τις ψευτοϊστορίες για τις απολαύσεις της επόμενης ζωής.

Αν τώρα κάποιος από εμάς τους ομοφυλόφιλους αισθάνεται ότι έχει ανάγκη από το δεκανίκι του χριστιανισμού, ας μην απογοητεύεται! Μπορεί πάντα να ερμηνεύσει τις γραφές με πιο βολικό τρόπο, ή να τις δει σαν καταγραφή του κλίματος της εποχής. Ας μην ξεχνάμε πως η Παλαιά Διαθήκη λέει επίσης πόσο αμαρτωλή είναι η εμμηνόπαυση, ενώ ο Παύλος συμβουλεύει τους δούλους να παραδίνονται ψυχή τε και σώματι στους αφέντες τους!

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν και πιο συμπαθητικά χωρία της Βίβλου, και μάλιστα της Καινής Διαθήκης: καὶ εἷς τις νεανίσκος ἠκολούθησεν αὐτῷ, περιβεβλημένος σινδόνα ἐπὶ γυμνοῦ‧ καὶ κρατοῦσιν αὐτὸν οἱ νεανίσκοι. ὁ δὲ καταλιπὼν τὴν σινδόνα γυμνὸς ἔφυγεν ἀπ’ αὐτῶν.

Τελικά δεν έχει καμιά σημασία πώς και γιατί έγινε κανείς ομοφυλόφιλος, όπως δεν έχει καμιά σημασία πώς και γιατί έγινε κανείς ετερόφυλόφιλος.

Αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι πως αν ένας δεκαοχτάχρονος νέος ομοφυλόφιλος έχει την ατυχία να βλέπει τηλεόραση, να διαβάζει περιοδικά, να διαβάζει εφημερίδες, να συναναστρέφεται τον αξιολύπητο μέσο όρο των συνανθρώπων του, ή ακόμη και να υποκύπτει στον πειρασμό του θρησκευτικού εκμαυλισμού, θα τον αναγκάσουν να αισθανθεί άσχημα για τον εαυτό του. Θα τον αναγκάσουν να αισθανθεί λιγότερος, χειρότερος ή εγκληματικότερος από τους ετερόφυλόφιλους.

Θα τον αναγκάσουν να αμφιβάλλει και ο ίδιος αν είναι σωστό, ηθικό, νόμιμο, ή αποδεκτό το γεγονός ότι του αρέσει να συνουσιάζεται, να ερωτεύεται, να αγαπά άλλους άντρες.

Ο δεκαοχτάχρονος ετερόφυλοφιλος έχει πολύ λιγότερα προβλήματα. Ίσως για αυτό γίνεται κατά κανόνα πιο κακόγουστος, πιο χαζός, πιο αμόρφωτος. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσει για να γίνει αποδεκτός. Δεν χρειάζεται να αποδείξει πολλά, ούτε στον εαυτό του, ούτε στους άλλους.

Αλλά είναι τόσες οι χαρές αυτής μου της επιλογής που αντισταθμίζουν με το παραπάνω τα προβλήματα αποδοχής από τους μικρόμυαλους, και τις κατίνες. Αρκεί να έχει κανείς τα μάτια ανοιχτά, την αγκαλιά ανοιχτή και τη σάρκα πρόθυμη.