9.7.11

Φοβος κι αγαπη μαζι...


Στου ηλιου τις φλογες καιω των λυτρωμενων τις ψυχες!

Καιω κραυγες αβυσσαλεες και οικτους κρυμενους πισω απο σθενη θρασυδειλα!

Υπαρξεις νεκρες,
κουφαρια κενα και σαπια που φοβηθηκαν την ζωη...

Που δεν περασαν απεναντι ουτε για μια στιγμη!

Βολεψακιδες της μαυρης τους της τυφλας...

...ΑΠΕΝΑΝΤΙ...

Τρελα και λογικη,
λογικη και τρελα!

Αυτοι που δρασκελισαν απεναντι,
κρυβουν φοβους κι ενοχες που εζησαν  για να δουν τον ηλιο που ανατελλει απο την αλλη πλευρα...

Ειδαν ευχες πληρωμενες που ανθιζαν σε ροδα της ερημου,
και δακρυα ποταμια που αναβλυζαν μες απ'τους βραχους της σιωπης!

...

Πριν απο καποια χρονια,
βρεθηκα κι εγω εκει...

...ΣΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΛΕΥΡΑ...

Οχι μονος!

Εγω και οι φοβοι μου...

Και μαζι μ'αυτους,
κι οι φοβοι των υπολοιπων!

Κι οταν ο φοβος πολλαπλασιαζεται...

ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΥΝΑΜΗ!

Γινεται θαρρος και θρασσος για την ιδια την ζωη...

Κι αυτο τους "εξω" τους τρελαινει!

Τους κανει να τρεμουν και να λυποψυχουν!

Γιατι μαζι με τον φοβο τους για την ζωη,
εχουν τωρα κι αλλον εναν φοβο ν'αντιμετωπισουν...

...ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ...

Φοβος κι αγαπη μαζι...

Το τελειο δηλητηριο,
το πιο δυνατο φαρμακι!

3 σχόλια:

  1. ο χειροτερος γιατρος.......
    Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
    Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
    Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ

    Σε θάβω και κλαίω κουρασμένη φωτιά
    Το ξέρω πως φταίω που δεν υπάρχεις πια
    Μα τώρα μπορώ να σωπαίνω μπορώ να γελάω
    Μπορώ να πετάω με δυο σπασμένα φτερά
    Μπορώ να πετάω με δυο διαλυμένα φτερά
    Να σ' αγαπάω κι ας μην υπάρχεις πια

    Μπορώ να σε βλέπω
    Μπορώ να σ' ακούω
    Μπορώ να σ' αγγίζω
    Κι ας μην υπάρχεις πια

    Σαν πέφτει η νύχτα όλα γλυκαίνουν στην ψυχή μου
    Γίνοται οι φόβοι μου χαρούμενα σκιάχτρα
    Στήνουν χορό μέσ' στο θεόρατο κελί μου
    Μου τραγουδάει μια ξεκούρδιστη μπάντα ΟΤΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
    Σε θάβω και κλαίω ξοδεμένη φωτιά
    Το ξέρω πως φταίω που δεν υπάρχεις πια
    Μα τώρα μπορώ να σωπαίνω μπορώ να γελάω
    Μπορώ να πετάω με δυο σπασμένα φτερά
    Μπορώ να πετάω με δυο διαλυμένα φτερά Να σ' αγαπάω κι ας μην υπάρχεις πια
    Μπορώ να σε φτάνω
    Μπορώ να σε χάνω
    Μπορώ να σ' αγγίζω
    Κι ας μην υπάρχεις πια

    Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη

    Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
    Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
    Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
    Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

    Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
    Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
    Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
    Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

    Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
    Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
    Ποιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δω
    Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

    Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
    Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
    Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
    Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει

    Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
    Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
    Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
    Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

    Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά
    Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
    Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
    Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

    Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
    Ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη
    Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
    Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

    Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
    Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
    Ποια θλίψη σε κλωτσάει ποιο μακριά από παντού
    Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι

    http://www.youtube.com/watch?v=pD7pkcC4MRg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΟΤΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή