Σκέψεις φόβου κι ελπίδας...

Είναι μερικές μέρες που βλέπω τον Λύκο και την Κυρά του Δάσους κουρνιασμένους σε μια γωνιά που την σκεπάζει ο ίσκιος ενός μεγάλου βράχου. Δεν αναπνέουν. Στέκουν αγκαλιά δίχως ζωή μέσα τους. Πεθαίνουν κάθε φορά που γεμίζω με κενό.

Φοβάμαι μήπως και έρθει κάποια μέρα που το κενό επικρατήσει και μείνει για πάντα.

Φοβάμαι μήπως ο κόσμος μου πέσει στην παγωνιά και στην Σκιά.

Όμως... εγώ δεν είμαι ο δημιουργός του κόσμου αυτού. Είναι όλα εκείνα τα μικρά και σημαντικά. Είναι όλες εκείνες οι στιγμές της ζωής μου. Είναι όλα εκείνα τα πρόσωπα που ζουν γύρω μου. Οπότε... ως απλός κάτοικος αυτού του άλλου κόσμου, έχω χρέος να τον υπερασπιστώ μέχρι τέλους.

Ο φόβος μπορεί να υπάρχει, αλλά και η συνεχής αναζήτηση το ίδιο.

Η κάθε αναζήτηση είναι και μια πνοή για το Βασίλειο που ζώ πίσω από τις φυλλωσιές του Δάσους... 

Η λύση είναι μια... Πίστη και αναζήτηση.

http://like-wolves-life.pblogs.gr/