Ο καταραμενος ποιητης δεν εχει αναγκη να αποδειξει την γενια του,
την ρατσα ή την ιδιοτητα του σε κανεναν...
Ειναι σαν να ζητας απο εναν λυκο να αποδειξει πως δεν ειναι λυκος!
Αυτη ειναι η φυση του,
γι'αυτο ειναι προορισμενος,
για να'ναι λυκος...
Ετσι κι ο καταραμενος ποιητης.
Ποτε του δεν ζητησε ευσημα,
βραβεια ή χειροκροτηματα!
Ειναι αυτος που ειναι γιατι αυτος ειναι ο προορισμος του...
Και ξερετε κατι;
Το χαιρεται και το διασκεδαζει αφανταστα!
Καμαρωνει γιατι ο ισκιος ολων εκεινων που λατρεψε
θα τον ακολουθει μεχρι το τελος της ζωης του.
Σαν πραγματικος boem τυπος ,
την ρατσα ή την ιδιοτητα του σε κανεναν...
Ειναι σαν να ζητας απο εναν λυκο να αποδειξει πως δεν ειναι λυκος!
Αυτη ειναι η φυση του,
γι'αυτο ειναι προορισμενος,
για να'ναι λυκος...
Ετσι κι ο καταραμενος ποιητης.
Ποτε του δεν ζητησε ευσημα,
βραβεια ή χειροκροτηματα!
Ειναι αυτος που ειναι γιατι αυτος ειναι ο προορισμος του...
Και ξερετε κατι;
Το χαιρεται και το διασκεδαζει αφανταστα!
Καμαρωνει γιατι ο ισκιος ολων εκεινων που λατρεψε
θα τον ακολουθει μεχρι το τελος της ζωης του.
Σαν πραγματικος boem τυπος ,
σαν νεος Poe,
σαν σπερμα απ'την γενια του Rimbaud,
σαν μετενσαρκωση του Baundler,
βυθιζεται στις ουσιες και στο αλκοολ,
σαν να μεταλαμβανει Θεια Μεταληψη ιδια μ'εκεινη του Χριστου,
ιδια κι απαραλακτη μ'αυτην που προσφερε στους μαθητες του στον Μυστικο τους Δειπνο...
Βαθια ριζωμενος στις κιτρινισμενες του σελιδες,
με μια πενα παλια και σκουριασμενη,
με μελανι πηχτο και μαυρο,
μελανι μιαρο,
πιοτερο καταραμενο κι απ'το αιμα της ιδιας του της ψυχης...
Ζει γι'αυτο!
Τ'απολαμβανει πιστεψε με!
Εφρενεται καθως πεφτει το σκοταδι,
βολταρει στα στενα σοκακια αναμεσα στα μνηματα και κουβεντιαζει με τους νεκρους...
Παρεα μ'ενα μπουκαλι αψεντι χανεται σε εγκεφαλικους λαβυρινθους,
γιατι εκει μοναχα βρισκει τον εαυτο του!
Βιωνει παραλληλες διαστασεις,
εντελως διαφορετικες απο την λαθος πραγματικοτητα αυτου του κοσμου...
Ναι!
Ολα γι'αυτον ειναι ενα τεραστιο λαθος...
Ετσι εμαθε να λειτουργει!
Μια ζωη αντιδραστικος...
Αιρετικος απεναντι στον καθε "καθωσπρεπεισμο"!
Ριζοσπαστικος,
ατιθασος,
απειθαρχος κι ανυποτακτος στο καθε τι!
Στον καθε καιρο,
σε οποιαδηποτε συνθηκη...
Γιατι ειπαμε!
Ο λυκος γεννιεται σαν λυκος και πεθαινει σαν λυκος...
Κατω απ'το φως του φεγγαριου που θ'αγκαλιαζει καποιο βραδυ το νεκρο του κορμι,
σαν σπερμα απ'την γενια του Rimbaud,
σαν μετενσαρκωση του Baundler,
βυθιζεται στις ουσιες και στο αλκοολ,
σαν να μεταλαμβανει Θεια Μεταληψη ιδια μ'εκεινη του Χριστου,
ιδια κι απαραλακτη μ'αυτην που προσφερε στους μαθητες του στον Μυστικο τους Δειπνο...
Βαθια ριζωμενος στις κιτρινισμενες του σελιδες,
με μια πενα παλια και σκουριασμενη,
με μελανι πηχτο και μαυρο,
μελανι μιαρο,
πιοτερο καταραμενο κι απ'το αιμα της ιδιας του της ψυχης...
Ζει γι'αυτο!
Τ'απολαμβανει πιστεψε με!
Εφρενεται καθως πεφτει το σκοταδι,
βολταρει στα στενα σοκακια αναμεσα στα μνηματα και κουβεντιαζει με τους νεκρους...
Παρεα μ'ενα μπουκαλι αψεντι χανεται σε εγκεφαλικους λαβυρινθους,
γιατι εκει μοναχα βρισκει τον εαυτο του!
Βιωνει παραλληλες διαστασεις,
εντελως διαφορετικες απο την λαθος πραγματικοτητα αυτου του κοσμου...
Ναι!
Ολα γι'αυτον ειναι ενα τεραστιο λαθος...
Ετσι εμαθε να λειτουργει!
Μια ζωη αντιδραστικος...
Αιρετικος απεναντι στον καθε "καθωσπρεπεισμο"!
Ριζοσπαστικος,
ατιθασος,
απειθαρχος κι ανυποτακτος στο καθε τι!
Στον καθε καιρο,
σε οποιαδηποτε συνθηκη...
Γιατι ειπαμε!
Ο λυκος γεννιεται σαν λυκος και πεθαινει σαν λυκος...
Κατω απ'το φως του φεγγαριου που θ'αγκαλιαζει καποιο βραδυ το νεκρο του κορμι,
σαν εκεινο θα σαπιζει μεσα σ'εκεινο το δασος που καποτε του'δινε ζωη,
πνοη και τροφη,
μονο το φεγγαρι θα'ναι εκεινο που θα κλαψει γι'αυτον και...
Που ξερεις;
Μπορει καποιο δακρυ να σταξει πανω στο νεκρο του πια κουφαρι και να αναγενηθει ενας νεος λυκος!
Γιατι στην ουσια...
Ο λυκος δεν πεθαινει ποτε!
Μια φορα λυκος,
παντα λυκος...
Για μια ζωη,
και δεν ξερω καν για ποσες ακομα!
ΔΕΝ ΜΕ ΠΟΥΛΗΣΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΤΕ Κ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ...
ΛΥΚΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ Κ ΛΥΚΟΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ,
ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ Κ ΤΟΤΕ,
ΤΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ ΕΝΟΣ ΛΥΚΟΥ ΘΑ ΤΡΩΝΕ!
to kserw pws me diabazeis pousth...
ΑπάντησηΔιαγραφήkoita ton kwlo mou pio katw!
se perimenei... "KERATO"..................