Και να που φτασαμε στης τρελας τις μερες...
Στις μερες της παρανοιας και της παραφροσυνης!
...
Μονοπατια που ενδομυχα σε καλουν και σε φωναζουν και παλι κοντα τους!
Μονοπατια γνωριμα απο παλια...
...Ξερεις πολυ καλα πως δεν εισαι πια μονος,
πως εχεις διπλα σου ανθρωπους που σε νοιαζονται και σ'αγαπουν!
Πρεπει ν'αφησεις πισω σου καθε τι κακο,
αψυχο ή εμψυχο...
Να προχωρησεις μπροστα!
Εισαι ηδη βασανισμενος και καταπονημενος απο τις καταστασεις τοσων χρονων,
η ψυχη σου εχει "βιαστει" κι εχει "κατακρεουργηθει" ανεπανορθωτα!
Οχι,
δεν σου αξιζει εσενα κατι τετοιο,
εισαι ανωτερη φυλη,
εισαι μια οντοτητα τοσο πληρως ολοκληρωμενη,
κι αυτο που μεχρι και χθες εψαχνες να βρεις,
σιγουρα δεν θα το βρεις εκει που γυρνουσες μεχρι χθες.
Πρεπει να πας πιο περα απ'αυτο που σε ποναει...
Δεν αντεχεις αλλο πονο,
δεν σου πρεπει!
...
Ξερω...
Απογοητευτηκες,
επεσες σε απογνωση κι ολα γυρω σου σκοταδι μαυρο!
Ειναι στιγμες που σου'ρχεται να παρεις στα χερια σου ενα 44mm Magnum και να τα γαμησεις ολα!
Ομως εσυ δεν εισαι τετοιος ανθρωπος...
Οχι!
Οχι φιλε,
σε ξερω ηδη πολυ καλα πια!
Απλα...
Προχωρα μπροστα,
γυρνα σελιδα και προχωρα!
Το'χεις κανει ξανα και ξανα στο παρελθον,
ισως τωρα να'ναι λιγακι πιο δυσκολο,
ομως ξερω πολυ καλα πως μπορεις!
Προχωρα λοιπον και μην κοντοστεκεσαι
πουθενα και για κανεναν!
Εσυ και μονο εσυ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου