Ανεμος αλλαγης...

Ανεμος αλλαγης φυσηξε πανω απ'τα μαυρα μου φτερα!
Ενας κυκλος εκλεισε κι ενας νεος διαγραφει τροχια τωρα στην ζωη μου...
αφηνεις πισω σου οτι σε πονεσε,
οτι πιστεψες και τωρα πια,
με ματια καθαρα,
το'δες να γκρεμιζεται μπροστα σου σαν πυργος απο τραπουλοχαρτα!
Η ζωη καλε μου φιλε ειναι ενα ατελειωτο σχολειο...
Ενα μαθημα διαρκειας διχως αρχη και τελος!
...
Πρεπει μεσα απ'αυτο,
να γινεις καλυτερος ανθρωπος...
Να πετας καθε τι σαπιο και νοσηρο και να βαδιζεις μπροστα!
Ενας ειρινικος πολεμιστης με μονο οπλο την ψυχη και την καρδια του...
...
Το ξερω οτι πονεσες,
το ξερω οτι πληγωθηκες,
ομως...
Δεν αξιζει να κοιτας πισω!
Μηπως ταχα ξεχασες πως κι εκεινος ο ταπεινος φοινικας,
αναγεννηθηκε απ'την ιδια του την τεφρα;