αυτό που πείθει...

Παρακαλώ προσέξτε τα χείλη μου:

απ' αυτά εξαρτάται ο κόσμος.

Από τις συσχετίσεις που τολμούν

και από τις απαράδεκτες παρομοιώσεις

όπως όταν ένα βράδυ που μυρίζει ωραία

ρίχνουμε τον ξυλοκόπο της Σελήνης

χάμου εκείνος μας δωροδοκεί

με λίγο γιασεμί κι εμείς συγκατανεύουμε...

Αυτό που πείθει διατείνομαι

είναι σαν την χημική ουσία που αλλοιώνει.

Ας είναι ωραίο το μάγουλο ενός κοριτσιού

όλοι μας με φαγωμένα μούτρα

θα γυρίσουμε κάποτε από τ' Αληθοτόπια.

Παιδιά πως δεν ξέρω να το εξηγήσω

αλλά είναι ανάγκη να υποκατασταθούμε

στους παλιούς ληστές.

Να στέλνουμε το χέρι μας και να πηγαίνει

εκεί που μια γυναίκα σαν

Μηλιά καρτερεί μισή μέσα στα σύννεφα

εντελώς αγνοώντας

την απόσταση που μας χωρίζει.

Και κάτι ακόμη: όταν κινάει να βρέχει

ας γδυνόμαστε και ας λάμπουμε

σαν το τριφύλλι...

                                   ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

                                        "Μαρία Νεφέλη"