Τρια χρονια "Καταραμενοι ποιητες"...

Οταν πρωτοξεκινησα να στηνω αυτο το μπλοκ,

ολες μου οι προτεραιοτητες πανω στην τεχνη του γραψιματος,

ηταν εντελως διαφορετικες.

Ετσι το να μπορω να αποτυπωνω την καθε μου σκεψη και ανησυχια πηρε σαρκα και οστα!

Η αληθεια ειναι πως απο τοτε που θυμαμε τον εαυτο μου,

μου αρεσε παρα πολυ να γραφω...

Βεβαια δεν πιστεψα ουτε για μια στιγμη πως ειμαι κανενας μεγαλος και τρανος συγγραφεας ή ποιητης!

Καθε τι που αποτυπωνεται εδω μεσα ειναι μικρα ή μεγαλα ψιγματα απ'τα τρισβαθα της ψυχης μου.

...

Δεν ξερω αν ολ'αυτα που γραφω σας αρεσουν να τα διαβαζετε ή οχι...

Το σιγουρο ομως ειναι πως αρεσουν σε μενα κι αυτο μετραει πιοτερο απ'ολα!

Μεσα σ'αυτα τα τρια χρονια ζωης αυτου του μπλοκ,

η ζωη μου περασε απο πολλα μονοπατια,

αλλοτε δισβατα κι αλλοτε παραδοξως βατα και προσιτα.

η αναγκη της εκφρασης εγινε δυναμη,

κι ολη αυτη η δυναμη εγινε προεκταση της φτωχης μου πενας...

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΟΛ'ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΗΣΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΕΙΣΕΤΕ ΝΑ ΗΣΑΣΤΕ ΣΤΟ ΠΛΑΪ ΜΟΥ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ,

ΓΝΩΜΗ Ή ΑΠΟΨΗ ΜΕ ΤΡΕΦΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΡΟΤΡΙΝΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ!

Λιακος...