ΠΩΣ ΓΊΝΕΤΑΙ ΝΑ ΞΕΧΝΆΣ;

ΠΩΣ ΓΊΝΕΤΑΙ ΝΑ ΞΕΧΝΆΣ;
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΊ ΚΆΠΟΙΟΣ ΝΑ ΞΕΧΝΆΕΙ ΤΌΣΟ ΕΎΚΟΛΑ;
ΝΑ ΞΕΧΝΆΕΙ ΣΤΙΓΜΈΣ..
ΝΑ ΞΕΧΝΆΕΙ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ..
ΝΑ ΞΕΧΝΆΕΙ ΛΌΓΙΑ;

ΕΓΏ ΓΙΑΤΊ ΑΚΌΜΑ ΘΥΜΆΜΑΙ;
ΜΉΠΩΣ ΆΔΙΚΑ ΠΑΙΔΕΎΩ ΤΗΝ ΨΥΧΉ ΜΟΥ;

ΜΉΠΩΣ ΠΕΡΙΜΈΝΩ ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΑΠΌ ΑΔΕΙΟΎΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ;
ΠΩΣ ΝΑ ΓΕΜΊΣΕΙ ΚΆΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΆΔΕΙΟΣ ΤΑ ΔΙΚΆ ΜΟΥ ΚΕΝΆ;

ΓΙΑΤΊ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΌΛΑ ΤΌΣΟ ΜΑ ΤΌΣΟ ΨΕΎΤΙΚΑ;
ΓΙΑΤΊ ΝΑ ΖΟΎΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΤΌΣΟ ΚΡΎΑ ΕΠΟΧΉ,
ΚΡΎΑ ΑΠΟ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ;
ΓΙΑΤΊ ΝΑ ΈΧΕΙ ΧΑΘΕΊ Ο ΑΓΝΌΣ ΈΡΩΤΑΣ;
Η ΑΛΗΘΙΝΉ ΑΓΆΠΗ;
ΓΙΑΤΙ ΓΕΜΊΣΑΜΕ ΚΡΎΟΥΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ;

ΑΠΛΆ ΘΑ ΉΘΕΛΑ ΝΑ ΈΡΘΕΙ ΕΚΕΊΝΗ Η ΜΈΡΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟΊ ΟΙ ΚΡΎΟΙ ΚΑΙ ΆΔΕΙΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΝΙΏΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΆΓΚΗ ΑΠΌ ΖΕΣΤΑΣΙΆ...
ΘΑ ΝΙΏΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΆΓΚΗ ΝΑ ΝΙΏΣΟΥΝ ΓΕΜΆΤΟΙ ΑΠΌ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ,
ΑΛΛΆ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΚΛΕΙΣΤΈΣ ΠΌΡΤΕΣ ΜΠΡΟΣΤΆ ΤΟΥΣ!
ΚΑΙ ΜΌΝΟ ΤΌΤΕ ΘΑ ΈΡΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΙΚΉ ΜΟΥ ΘΈΣΗ,
ΣΤΗΝ ΘΈΣΗ ΠΟΥ ΉΜΟΥΝ ΚΆΠΟΤΕ...
ΝΑ ΖΗΤΙΑΝΕΎΩ ΨΊΧΟΥΛΑ..
ΤΌΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΆΒΟΥΝ ΤΟ ΝΌΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΉΣ!
ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΤΑΝΙΏΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΌΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΆΛΕΣΑΝ...