Διαφορετικοτητα...

Τελικα δεν ειναι και οτι καλυτερο να ξυπνας ενα ωραιο πρωινο,

να κοιταζεις τον εαυτο σου στον καθρεφτη,
να συνειδητοποιεις οτι εχουν περασει τοσα χρονια απο πανω σου,

κι εσυ παραμενεις ακομα ενα "προβατο"!

Καμμια εξελιξη,καμμια αναπτυξη…

Μια δια βιου στασημοτητα!

Μια ζωη καθολου αυτονομη,

καθολου ανεξαρτητη,

διχως πρωτοβουλια και διχως κανενα ειδος συναισθηματος...

Ενα "προβατο" που περιμενει καρτερικα σε ολη του την ζωη,

εναν προσχεδιασμενο "θανατο" απο τον "βοσκο" που ολα αυτα τα χρονια,

δεν επαψε ουτε στιγμη να το εκμεταλευεται...

Να εκμεταλευεται καθε κομματι του κορμιου του,

μεχρι να ερθει εκεινη η ωρα που θα το "κατασπαραξει" σαν να ηταν βορα σε στοματα θηριων...

Ερμαιο σε αποφασεις αλλων...

Καμμια

δ ι α φ ο ρ ε τ ι κ ο τ η τ α

απ'το υπολοιπο "κοπαδι"...

Κι αν καποιο απο ολα αυτα τα "προβατα" ξεφυγει θελοντας να

ζ η σ ε ι

την δικη του ξεχωριστη ζωη,

τοτε εκεινο,

γινεται αμεσως η κατακραυγη ολων,

λες κι εκανε το χειροτερο εγκλημα!

Μα τι συναιβει για να του αξιζει κατι τετοιο;

Απλα ηταν...

δ ι α φ ο ρ ε τ ι κ ο

σε συγκριση με την υπολοιπη του "φυλη"...

Αυτο ηταν και το μονο του "αμαρτημα"...

"Προβατα ξυπνατε,η σειρα σας ερχεται,

κι εσεις τσομπανακια βρε αϊντε να κουρευεστε,

προβατα ξυπνατε,πιαστε τα υψωματα,

λυκοι θα υπαρχουν,οσο υπαρχουν προβατα..."

Λιακος...